Voor elke Vlaming zijn eigen Vlaamse fictiereeks in 2019

Het was een uitstekend jaar voor de Vlaamse fictie. Onze tv-makers lijken niet alleen te weten wat er leeft, het heeft er ook alle schijn van dat ze vooraf hebben samengezeten om de doelgroepen onder elkaar te verdelen.

Callboys 2.0

Callboys kreeg dit jaar een vervolg dat gaandeweg met veel gevoel voor anarchie van de rails ging en volgens velen nog beter dan het origineel was. Jan Eelens jongste bood bovendien voor elk wat wils: de kijker kreeg een broodnodige shot Woestijnvis-kolder, en Vier eindelijk nog eens een goed programma.

De twaalf

Het was van Beau Séjour (begin 2017) geleden dat Eén de Vlaming nog zo gestresseerd de werkweek deed aanvatten. Rechtbankdrama De twaalf combineert whodunit met scherpe karaktertekeningen, en de cast doet de rest. Maaike Cafmeyer is top, Josse De Pauw bewijst dat je niet veel tekst nodig hebt om op een reeks te wegen. Soms is een baard al genoeg.

Studio Tarara

Een reeks over de beginjaren van VTM óp VTM? Tim Van Aelst maakte van de aangekondigde nostalgietrip Studio Tarara een razend actuele tragikomedie die als eerste in dit land MeToo aankaartte. Op VTM dus, dat zich zijn dertigste verjaardag misschien net iets anders had voorgesteld, maar plots wel helemaal woke was.

wtFock

Internetreeks wtFock, over een groep middelbare scholieren, schuwde alle klassieke promotiekanalen maar wist wel 450.000 Vlaamse jongeren aan zich te binden. Mensen van buiten de doelgroep spreken dan over een geslaagd vormexperiment, maar de jeugd weet wel beter: als je zo’n aantallen kunt voorleggen, dan heb je een snaar geraakt.

De dag

Jonas Geirnaert en Julie Mahieu hebben in totaal acht jaar op De dag gebroed, dus is het niet meer dan fair dat ze ook iets langer van het succes mogen genieten. Na Telenet vorig jaar mocht het open net Vier hun reeks over een fout gelopen bankoverval in 2019 ontvangen. Met zijn wisselend perspectief, wurgende cliffhangers en een plot als een Zwitsers uurwerk was De dag het beste Vlaamse voorbeeld van hoe streamingdiensten – u kon de reeks niet toevallig eerst bingen in Play – de afgelopen vijf jaar niet alleen het tv-kijken, maar ook het tv-maken veranderd hebben.