‘Toots Thielemans was zo veel meer dan de lieve opa die we allemaal wilden’ (video)
Jazzrecensent van Knack Bart Cornand geeft tekst en uitleg bij het overlijden van jazzmuzikant Toots Thielemans, volgens hem de grootste Belgische muzikant ooit. ‘Duke Ellington hield hem ooit staande in de studio om hem te zeggen hoe goed hij was.’
De Belgische jazzlegende Toots Thielemans is overleden, hij werd 94 jaar. Bart Cornand, jazzrecensent van Knack, leerde de muzikant goed kennen. Hij geeft tekst en uitleg bij het overlijden van een van de grootste muzikanten van ons land.
Voor ons is Toots Thielemans een nationaal monument, maar in zijn hart was hij voor meer dan de helft Amerikaans. Thielemans was ook Amerikaans staatsburger, merkt jazzrecensent Bart Cornand op.
In augustus 2001, nadat Thielemans met Bill Carrothers Trio op Jazz Middelheim had gestaan, bracht toenmalig manager wijlen Dirk Godt Knack-journalist Bart Cornand in contact met Toots. “Pianist Bill Carrothers had Toots de ‘duvel’ aan gedaan met de keuze van akkoorden”, zegt Cornand.
“Toots vond het meestal comfortabel om met muzikanten te spelen met wie hij als het ware in een zetel zat, maar toen kwam daar iemand bij die hem stroomstrootjes gaf. Ik had door wat er aan de hand was. Het klikte en Toots stelde voor om mee te gaan op tournee naar New York.” Snel daarna kwamen de aanslagen van 9/11. “Ik dacht dat de tournee geschrapt zou worden, maar Thielemans zei dat hij zeker ging. Amerika was zijn land. Voor ons is Toots Thielemans een nationaal monument, maar in zijn hart was hij voor meer dan de helft Amerikaan. Tielemans was ook Amerikaans staatsburger. New York was één grote wonde, en hij wou thuis zijn in zíjn stad.”
Thielemans hield een week residentie in de New Yorkse jazzclub Blue Note. “In het begin zat de club maar halfvol, maar in de loop van de week barstte de zaal uit haar voegen. Die week was een moment van genezing, en het begin van een vriendschap.”
Lees hier de reportage van Bart Cornand over de reis naar New York met Toots Thielemans: ‘This is not a kabardoeske‘
Cornand omschrijft hun vriendschap de jaren nadien als een band tussen een grootvader en zijn kleinkind. “We hoorden elkaar zeer geregeld, hij had een vast ochtendritueel. Vaak op dinsdag of woensdag rond 9.15 uur belde hij om te vragen hoe het was. Daarna vroeg hij wat ik wilde horen en begon hij te spelen. Dat deed hij ook met zijn muzikanten. Het was zijn manier van goeiedag zeggen. Voor mij waren dat kleine cadeautjes van het leven.”
De jazzrecensent omschrijft Thielemans als een warme persoonlijkheid, die zeer intelligent was. “En dan heb ik het niet alleen over de wiskundige kant van jazz. Hij was ook sociaal intelligent, had heel veel mensenkennis. Dat imago van vriendelijke oude opa was deels terecht, maar hij was meer dan dat. Toots Thielemans was iemand met wie je in de diepte gesprekken kon voeren.”
Cornand vindt dat Thielemans niet enkel herinnerd mag worden als de man die meefluitbare aangename deuntjes maakte. “Zo is hij bij de meeste mensen wel bekend, maar hij kon veel meer dan dat. Toots paste zich aan aan wat het publiek van hem verwachtte op een concert. Zijn oude liefde was stevige jazz, en daar kon hij zich in laten gaan. Voor mij waren dat de mooiste concerten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier