Tv-tip: New York Confidential @ France 3 (00u15)

© -

De noirthriller New York Confidential gaat over een misdaadorganisatie die ‘het syndicaat’ genoemd wordt en die de plak zwaait van Chicago over New York tot Washington, DC.

‘De grootste schok voor mij was de ontdekking dat de maffia werkelijk een eigen staat vormt, met een eigen grondwet, een eigen regering en kolonies over de hele wereld’, aldus Pino Arlacchi, de belangrijkste maffiakenner van Italië. De noirthriller New York Confidential gaat over zo’n kolonie, een misdaadorganisatie die ‘het syndicaat’ genoemd wordt en die de plak zwaait van Chicago over New York tot Washington, DC.

Deze expeditie naar het hart van corporate gangsterland bijt zich vast in de perikelen van de New Yorkse arm van dat syndicaat – de term ‘maffia’ valt niet in de film, ook al ligt de telefoonlijn naar Italië niet stil. Om orde op zaken te stellen huurt de grote New Yorkse baas Charlie Lupo (Broderick Crawford) een aan de Chicago-maffia verbonden huurmoordenaar in. De koelbloedige Nick Magellan (Richard Conte, die veel later in The Godfather (1972) ook maffiabaas Don Barzini speelde) schopt het vervolgens tot bodyguard annex consigliere van Lupo. Nicks loyaliteit wordt daarbij voortdurend op de proef gesteld omdat er zowel intern als extern jacht wordt gemaakt op zijn baas. Dat Lupo’s dochter Kathy (Anne Bancroft) een boontje voor Nick heeft, maakt de zaken er niet eenvoudiger op.

De oorsprong van deze urban exposé -film ligt in de hoorzittingen van senator Estes Kefauver over de link tussen gemeentelijke corruptie en de georganiseerde misdaad die in 1951 in de VS live op tv uitgezonden werden – ook de criminaliteit werd in die McCarthytijden gebruikt om de paranoia aan te zwengelen. Net toen de film noir naar adem hapte, dienden die hearings als inspiratiebron voor een rist lowbudgetfilms met inside stories uit de corrupte grootstad. De herkomst van de titel van noirklassieker L.A. Confidential (1997) ligt bij fiftiesfilms als Kansas City Confidential (1952), Chicago Confidential (1957), en dus ook New York Confidential.

Regisseur Russell Rouse had voordien al puik werk geleverd als scenarist van Pillow Talk (1959) en D.O.A (1950), ook al opwindende duiken in de dark city . De typische stijlcoda’s van de noir, zoals een sterke contrastrijke belichting, ruilt hij hier in voor een authentieker, meer documentair zwart-wit, en daarbij gaat hij de rauwe realiteit niet uit de weg. (LJ)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content