Theater: De vlam van Macbeth

Figurentheater FroeFroe voert Shakespeares ‘Macbeth’ op met vodden, vlammen én een virtuoze cellist die de acteurs zowat naar huis speelt.

The Play = Macbeth

Gezelschap = Figurentheater FroeFroe

In een zin = Simon Lenski zorgt voor magische momenten wanneer hij de acteurs voortstuwt met zijn celloklanken. Toch wordt de magie iets te vaak onderuitgehaald door schmierende acteurs.

Hoogtepunt = De scène waarin Tania Kloek als een brabbelende heks over de ijzerplatenvloer schuifelt.

Score = * *

Quote = ‘Een arme speler die op het toneel een uurtje puft en kwaakt en dan hoort ge hem niet meer’

‘Ze komen! Ze komen!’ Verwilderd staart Macbeth voor zich uit. Hij ziet marcherende soldaten en oprukkende bomen. De waanzin overmant hem en de lucht zindert. Daar zorgen zeven brandende tuinkaarsen én de ijzige celloklanken van Simon Lenski (DAAU) voor. Terwijl zijn strijkstok en vingers pijlsnel over de snaren vliegen, houdt Lenski zijn blik strak – haast bezwerend – opSteve Geerts (Macbeth) gericht. In deze poppenversie van Macbeth is het de virtuoze muzikant die alle touwtjes in handen houdt.

Lenski wakkert het spel meesterlijk aan met zijn cello. Hij doet waar de acteurs (die afwisselend met en zonder pop spelen) nog niet helemaal in slagen: met een minimum aan middelen, een maximum aan emotie genereren. Fezelen, tieren, met een ergerlijk Antwerps accent in woede uitbarsten, … de spelers doen het allemaal. En dat is volstrekt overbodig. Ze raken het diepst wanneer ze het grienen en grijnzen achterwege laten en met een ingetogen gelaat (en dito dictie) hun lichaam tot een brok emotie kronkelen.

In deze Macbeth wordt de magie gevoed door de muziek maar iets te vaak verjaagd door de schmierende acteurs.

Smaakmaker:

Els Van Steenberghe

Meer info: www.froefroe.be

De volledige recensie verschijnt binnenkort – woensdag 22 augustus 2012 – in Knack Focus.