eels @ Koninklijk Circus: Met FUN als ordewoord

Clowns, ballonnen, slingers, confetti en een taart vol met kaarsjes: het zijn geen alledaagse rekwisieten voor een groep die in het Koninklijk Circus optreedt. Maar als die groep eels heet en de zanger zijn vijftigste verjaardag viert, kan er uiteraard wel wat extra’s af.

DA GIG: eels in Koninklijk Circus, Brussel op 10/4.

IN EEN ZIN: Dit keer hadden vooral de gitaren het voor het zeggen, met als resultaat: een avond energieke, onversneden en grofkorrelige rock-‘n-roll waarop de meeste hits doodleuk werden overgeslagen.

HOOGTEPUNTEN: ‘Oh Well’, ‘Peach Blossom’, ‘The Turnaround’, ‘Souljacker, Part I’… Teveel om op te noemen, eigenlijk.

DIEPTEPUNTEN: De manier waarop ‘My Beloved Monster’ en ‘Mr. E’s Beautiful Blues door elkaar werden gehaspeld, deed geen van beide songs eer aan.

BESTE QUOTE: “This is fun! I like it! I don’t care how old I am!”

“Ladies and gentlemen, hold on to your hat”, waarschuwde een stem vanuit de coulissen. Geen overbodige luxe, want eels waren weer eens in het land en de organisatoren hadden net urenlang vergaderd over de vraag of ze de zitjes van het Circus voor de gelegenheid nu wél of niet van veiligheidsgordels dienden te voorzien.

We herinneren ons nog de tijd dat het voortdurend van vorm veranderende vehikel van zanger en songwriter Mark Oliver Everett, kortweg E, zich aandiende als duo, trio of solo-act met strijkers, maar dit keer bleek het om een uit de kluiten gewassen kwintet te gaan. Op het podium viel nergens een keyboard te bekennen. In de plaats daarvan werden grungy gitaren in stelling gebracht, soms zelfs drie stuks tegelijk. Je snapte dus meteen dat de hele avond in het teken zou staan van onversneden rawk & roll en dat er niet gekeken zou worden op een decibelletje meer of minder. Het ordeword bestond uit drie letters en liet zich spellen als FUN.

Zoals bekend is E een briljante performer die zijn publiek bespeelt met de nodige humor en zelfrelativering. De man neemt graag een loopje met de geplogenheden van het rockmilieu. Zo had hij zichzelf en zijn muzikanten, die bekend staan onder de pseudoniemen The Chet, P-Boo, Honest Al en Knuckles, uitgedost in blauwe trainingspakken en gympies. Alleen de zonnebrillen, die het uniform compleet maakten, suggereerden nog een zekere graad van ‘L.A. cool’, maar bij gebrek aan zonlicht was ook dàt potsierlijk.

Anderzijds: E is de jongste jaren al bijna even vaak van uiterlijk veranderd als Madonna. Tien jaar geleden werd hij zelfs nog aan iedere grenspost staande gehouden omdat hij er uitzag als een bebaarde talibanstrijder. Ook in Brussel zat de man niet om een geestigheidje verlegen: telkens wanneer hij, met allerlei van de pot gerukte superlatieven, een van zijn bandleden voorstelde, volgde er een innige omhelzing met de muzikant in kwestie. Een concert van eels is altijd een beetje theater.

Krachtvoer

‘Wonderful, Glorious’, de onlangs verschenen tiende langspeler van het gezelschap vormde de ruggengraat van een vitale, energieke set. Voorts werd met een zekere regelmaat geput uit ‘Souljacker’ en ‘Hombre Lobo’, niet toevallig platen waarop eels een beetje grofkorreliger klonken dan gewoonlijk. Met krachtvoer als ‘Bombs Away’ (Tom Waits meets ZZ Top), het afgekloven ‘Kinda Fuzzy’, de bluesy shuffle ‘Open My Present’ en het contrastrijke ‘Peach Blossom’ zat de sfeer er al vanaf de eerste noot goed in. Het vijftal toonde zich haast consequent van zijn opgewektste kant, waardoor het optreden in een mum van tijd tot een feestje uitgroeide.

Niettemin kwamen alle dimensies van E’s songschrijverschap aan bod, van melodieuze pop (‘In My Dreams’) tot bedachtzame folk (‘On the Ropes’), en varieerde de sfeer van luchtig (‘Fresh Feeling’) tot ronduit druilerig (het met bloedstollende gitaarsolo’s gestutte ‘The Turnaround’). Het oeuvre van eels -in ons platenrek neemt het al zo’n 21 cm in- is inmiddels zo omvangrijk dat de groep iedere avond een compleet andere set zou kunnen spelen. Maar ook al kwamen er met ‘Tremendous Dynamite’ (een song als een roestige locomotief), het als r&b vermomde ‘Prizefighter’ en het stuiterende ‘The Sound of Fear’ oude bekenden voorbij, van echte hits was nauwelijks sprake.

E en zijn maats gaven blijkbaar de voorkeur aan andermans klassiekers, bij voorkeur uit de sixties, zoals een verschroeiend ‘Oh Well’ van Fleetwood Mac, een excuus voor de gitaristen om eens bandeloos uit te freaken, of een bruisend ‘Itchycoo Park’ van The Small Faces. Ook ‘I’m Your Brave Little Soldier’ klonk als een oldie, maar was van eels zelf. E houdt wel van een stijloefeningetje op zijn tijd.

Iedereen jarig Zoals gewoonlijk ontaardde het concert bij momenten in een comedy show. Zo werd, bij de vaststelling dat The Chet al een vol decennium bij eels speelt, ter plekke een plechtigheid geïmproviseerd waarbij de snarengeselaar en de zanger elkaar ook voor de komende tien jaar trouw beloofden. Een prima aanleiding voor drummer Knuckles om een stukje uit het van Roger Whittaker, Bette Midler en Celine Dion bekende ‘Wind beneath My Wings’ uit zijn keel te knijpen. Maar eels maken er ook een spelletje van de toeschouwer op het verkeerde been te zetten door veel van hun nummers, waaronder het gedreven ‘Souljacker, Part I’, van een vals einde te voorzien.

Dat de groep haar liedjes regelmatig drastische gedaanteverwisselingen laat ondergaan, siert haar. Alleen, de ongeïnspireerde manier waarop ‘My Beloved Monster’ en ‘Mr E’s Beautiful Blues’ tijdens de bisronden door elkaar werden gehaspeld, kwam de liedjes niet ten goede. Deze misstap werd gelukkig goed gemaakt met ‘That Look You Gave That Guy’, speciaal opgediept omdat het Belgische publiek er zo verzot op is.

We kregen alweer een avondje verantwoord entertainment van een van de consistentste bands van dit tijdsgewricht. Altijd goed, altijd anders. Niet alleen E was jarig, we waren het allemààl een beetje. Als u er niet was, hopen we van harte dat u voor vanavond nog een kaartje hebt weten te bemachtigen. Een gulle dosis vitamine E gegarandeerd.

Dirk Steenhaut

DE SETLIST: Bombs Away / Kinda Fuzzy / Open My Present / Oh Well / Tremendous Dynamite / In My Dreams / On the Ropes / Peach Blossom / Prizefighter / The Turnaround / New Alphabet / Fresh Feeling / The Sound of Fear / Wind Beneath My Wings (fragment) / Go Knuckles! / Itchycoo Park / Souljacker, Part I / Wonderful, Glorious // I’m Your Brave Little Soldier / My Beloved Monster + Mr. E’s Beautiful Blues // That Look You Gave That Guy.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content