­Maria Iskariot giet existen­tiële ­twijfels in aanstekelijke punkrock en neder­pop

Helena Cazaerck ­begon enkele jaren geleden ­muziek te schrijven om wat ze in haar ­studies leerde een plaats te geven. ‘Als je filosofie studeert, wordt de grond voortdurend van onder je voeten weggetrokken. Liedjes schrijven was een manier om dat te verwerken.’ Sinds ze vorig jaar een band rond zich verzamelde, gaat het hard. Maria Iskariot mocht op tournee met de Amsterdamse capslockpunkers van Hang Youth, werd een van de finalisten van Sound Track, raakte geselecteerd voor Humo’s Rock Rally én gijzelde vervolgens het reclamebord van Humo uit protest ‘omdat er niet aan de basisbehoeften van de deel­nemende artiesten wordt voldaan’. (We raden u aan om de video te ­bekijken.) ‘Op de halve finale waren er wél boterhammen met preparé. We zijn heel blij. (lacht) Maar geen zorgen, we geven het netjes terug!’

Deze week komt hun debuut-­ep uit op Burning Fik, het ­label van Faberyayo en Abel van ­Gijlswijk van Hang Youth. Op ­En/en giet ­Maria Iskariot existen­tiële ­twijfels in aanstekelijke punkrock en neder­pop. Een beetje ­alsof The Slits met Sartre op diner zouden gaan. ‘De titel is een ­verwijzing naar het boek Of/of van ­Kierkegaard, waarin, heel simpel uitgelegd, iemand die volgens zijn gevoel leeft en iemand die plichtsbewustzijn nastreeft brieven naar elkaar schrijven. Twee heel verschillende manieren om in het leven te staan, maar moeten die elkaar per se uitsluiten?’

Een willekeurige quote ‘Ik zat op een katholieke school en moest als straf vaak de Bijbel over­schrijven. Sindsdien laat dat me niet meer los.’

In concert op 13.04 in Piano­fabriek, Brussel, op 23.04 in ­Sardien, Hasselt, op 25.04 in ­Charlatan, Gent en op 09.05 in ­Cinetol, Amsterdam.