Make me sweat: 24 tips voor de festivalzomer van ‘24
Deze 24 artiesten zorgen ervoor dat uw festivalzomer sowieso zwoeler wordt dan uw voorjaar.
Alvvays (Live Is Live, vrijdag 28.06)
Indiepop met een zwak voor noedels.
Het was bijna niet gelukt, maar ondanks een inbraak, een overstroming en een wereldwijde pandemie bracht Alvvays, de Canadese band rond Molly Rankin, in 2022 zijn derde plaat Blue Rev uit. Het album, waarop ze weer meer teruggrepen naar indiepop en shoegaze, was zo goed dat ze er nog steeds mee op tour zijn. Na een reeks shows in Oceanië en de Verenigde Staten doen ze deze zomer Europa aan. Hun voornemen voor de festivals? Beter eten vinden. ‘Op Glastonbury kregen we droge noedels uit een gigantische stalen pot’, grapte Rankin onlangs. ‘Zelfs in de gevangenis krijg je saus bij je noedels.’ Ook voor gastronomische keuzes zit je op Live Is Live ongetwijfeld beter.
Ão (Paradise City, vrijdag 28.06 // Brosella, zaterdag 06.07 // Cactusfestival, zaterdag 13.07 // Gent Jazz, donderdag 18.07 // Boomtown, dinsdag 23.07 // Esperanzah!, zondag 28.07 // M-idzomer, donderdag 01.08 // Lokerse Feesten, woensdag 07.08 // OLT Rivierenhof, dinsdag 20.08)
Laat de zon in je hart.
Vorige zomer maakten ze grote sier te midden van de folkies van Dranouter, dit jaar treden ze aan tussen de beats en bassen van Paradise City en op Gent Jazz delen ze een podium met Air en DJ Shadow. Het altijd virtuoze Ão vermengt zuiderse invloeden en elektronische pop. Soms klinkt dat weemoedig, dan weer opzwepend, altijd is het broeierig. En het raakt duidelijk behoorlijk verschillende snaren.
Tyla (Couleur Café, vrijdag 28.06)
Nu al het heetste moment van de festivalzomer.
Het was het meest iconische moment van het afgelopen Met Gala: Tyla die door vier bodyguards de rode (nou ja, in dit geval vreemd beige-groene) loper op wordt getild omdat ze amper kan bewegen in haar door Balmain ontworpen, met echt zand gemaakte jurk. Het filmpje ging bijna even viraal als haar single met de intussen onsterfelijke lyrics ‘Make me sweat, make me hotter/ Make me lose my breath, make me water’. Water bombardeerde haar vorige zomer in een mum van tijd van ‘a pretty girl from Jo’burg’ tot dé popster van de amapiano, een Zuid-Afrikaans subgenre van kwaito en house. Voor wie het zich afvroeg: Tyla knipte na haar entree de jurk af, zodat ze de rest van de avond wél kon dansen.
Reinel Bakole (Feest in ’t Park, zaterdag 29.06 // Gent Jazz, zaterdag 17.07 // Dour, zondag 19.07)
De rijzende ster van de Belgische soul.
‘Zelf noem ik het allemaal gewoon soul, hoor’, zegt ze zelf. Op haar uitstekende debuut ontwaar je nochtans evengoed flarden afrohouse, dub, fusionjazz en gospel, maar het is inderdaad vooral muziek recht uit de ziel van de jonge Brusselse Reinel Bakole. ‘Oprecht. Rauw.’ Geassisteerd door vier klassemuzikanten vertaalt zich dat live in een begeesterende performance, waarmee ze je gegarandeerd om haar elegant draaiende vingers windt.
Sofia Kourtesis (Paradise City, zaterdag 29.06)
Uw dokter is ook uitgenodigd.
Met Madres schreef producer Sofia Kourtesis een van de beste dancealbums van vorig jaar op haar naam. Kourtesis groeide op in Peru, maar vluchtte op haar zeventiende naar Duitsland om aan haar homofobe klasgenoten te ontsnappen. Dat housy debuutalbum is een ode aan haar thuisland, met samples van onder meer queer protesten in Peru en een feature van Manu Chao, haar rolmodel. Madres is opgedragen aan haar ouders en aan de neurochirurg die na een dm op Instagram het leven van haar moeder redde. Als bedankje nam ze hem mee naar Berghain. ‘Hij stráálde’, vertelde ze aan Pitchfork. ‘En ik had geen mdma genomen of zo.’
PJ Harvey (Rock Werchter, donderdag 04.07)
Meezingen wordt niet makkelijk.
Zesde keer Werchter voor Polly Jean Harvey. De eerste keer was in 1995, met haar derde album To Bring You My Love op zak. Sindsdien heeft ze zich telkens in een andere gedaante gepresenteerd. Op het vorige zomer verschenen I Inside the Old Year Dying schetst ze met gemuteerde folk en primitieve electronica een sinistere, magisch-realistische droomwereld en bedient ze zich van een eeuwenoud dialect uit haar geboortestreek Dorset. Een podiumpassage van PJ Harvey is altíjd totale verwondering, maar de meezingers op Werchter staan deze keer voor een uitdaging.
Dua Lipa (Rock Werchter, zaterdag 06.07)
Het pophoogtepunt van de zomer.
Rockartiesten leveren al lang niet meer de spannendste momenten op Werchter. Dat was al niet het geval in 2017, toen een piepjonge Dua Lipa (geen alias, trouwens) in Klub C haar debuutplaat kwam presenteren. Maar in een jaar waarin popsterren alle charts domineren kan deze passage van Dua weleens het concert van de zomer worden. In de zeven jaar sinds haar Werchterdebuut won de Brits-Albanese alleskunner zeven Brit Awards en drie Grammy’s, maakte ze twee uitstekende popplaten en een bekroonde podcast en scoorde ze een monsterhit voor Greta Gerwigs box-officemirakel Barbie. En wie haar Future Nostalgia-tour meemaakte, weet: Dua levert shows van het allerhoogste niveau. Kings of wie?
André 3000 (Gent Jazz, vrijdag 12.07)
Veel fluit, geen rap.
Een van de verrassendste releases van 2023, en niet alleen omdat het zo lang stil rond hem was: New Blue Sun, de wedergeboorte van André 3000 van hiphopduo Outkast als fluitist. De verbale krachtpatser achter klassiekers als Hey Ya! en Ms. Jackson zal in Gent zijn lippen enkel om een verzameling houtblazers tuiten, geïnspireerd door John Coltrane en ayahuascavisioenen en vergezeld van een schare muzikanten uit de alternatieve new-agescene van Los Angeles. Verwacht u aan een transcendente ervaring.
Irreversible Entanglements (Gent Jazz, vrijdag 12.07)
Jazz met punkattitude.
Als je de voorbije jaren op zoek ging naar avontuur en experiment in de jazz kwam je als vanzelf terecht bij het label International Anthem, drie albums lang de thuishaven van Irreversible Entanglements. Voor zijn recentste worp Protect Your Light (2023) maakte het kwintet de overstap naar het legendarische Impulse!. Aan de vertrouwde formule werd niet gesleuteld: furieuze ritmes, innovatief gebruik van synths, vurige saxofoonuithalen en maatschappelijke geëngageerde teksten van spoken-wordartiest Moor Mother. Een aanrader voor fans van Sons of Kemet, Makaya McCraven en The Comet Is Coming.
Waxahatchee (Cactusfestival, zondag 14.07)
Chee-haw.
Nu al de festivallook voor deze zomer: franjes, cowboylaarzen en heel veel cowboyhoeden. Geef gerust Beyoncé daar de schuld van. Maar vergeet ook Katie Crutchfield niet te berispen, de singer-songwriter uit Alabama die al countrymuziek maakte voor het cool was. Met Saint Cloud (2020) liet ze al wat americana en Shania Twain doorsijpelen in haar openhartige indierock, op haar nieuwste (en bloedmooie) plaat Tigers Blood ging ze all-in. De ideale soundtrack voor een zonovergoten zondagmiddag in het Minnewaterpark, al dan niet met een praktische cowboyhoed op om uw gezicht tegen al die UV-stralen te beschermen.
Bolis Pupul (Gent Jazz, maandag 15.07 // Pukkelpop, zondag 18.08)
Feesten zonder Charlotte.
Met Letter to Yu bewees Bolis Pupul, muzikale partner van Charlotte Adigéry, dat hij ook solo alles in huis heeft om simultaan op de heupen en de emoties te mikken. Dat hoorde men niet alleen hier te lande, het kon ook een toonaangevende site als het Amerikaanse site Pitchfork zeer bekoren. Live bewijst Bolis Pupul dat deze zomer op Gent Jazz, dan steekt hij de plas over voor enkele showcases, en als terug is, passeert hij in de Lift op Pukkelpop. (Tussendoor doet hij met Charlotte Adigéry ook nog Couleur Café, Dour en de Lokerse Feesten aan.) Alors on danse!
Loraine James (Dour, woensdag 17.07)
Hiep, hiep, Hyperdub!
Het feest dat u dit jaar niet mag missen: de twintigste verjaardag van Hyperdub, het iconische Britse label waarop Burial zijn legendarische debuutalbum maakte. Naast non-conformisten Kode9, Flowdan en Tim Reaper mag ook Loraine James de kaarsjes uitblazen onder de Waalse windmolens. De eigenzinnige Britse producer vereeuwigde deze herfst verdiend haar cultstatus met Gentle Confrontation, een collectie glitchy, deconstructed IDM-tracks over de dood van haar vader. We hadden niet gezegd dat het een vrolijk feest zou worden, maar boeiend wordt het sowieso.
Ice Spice (Dour, donderdag 18.07)
Straight outta TikTok.
In 2022 leek deze jonge twintiger uit de Bronx zich uit het niets op te werpen tot de meest gegeerde rapper van het moment, dankzij haar trendy oranje afro, dreunende drillpop, memelyrics (‘You think you’re the shit bitch, you not even the fart’) en Munch, haar TikTok-hit over mannen die enkel goed zijn voor orale seks. Sindsdien heeft Billboard haar tot ‘de nieuwe rapprinses’ gekroond, heeft ze vier Grammy-nominaties binnengerijfd en heeft ze met Taylor Swift, PinkPantheress en Nicki Minaj samengewerkt. Deze zomer brengt Ice Spice haar langverwachte debuutplaat Y2K uit. Hoe die zal klinken, is nog een geheim, maar aan de titel te zien zal gen Z ze op zijn minst de fart vinden.
Porcelain ID (Boomtown, vrijdag 19.07 // Esperanzah!, vrijdag 26.07 // M-idzomer, vrijdag 02.08)
Ergens tussen Kanye, Cave en de Schelde.
Hubert Tuyishime kan het publiek muisstil krijgen, tot tranen toe ontroeren en stevig aan het dansen krijgen, zoals die onlangs nog bewees op het toonaangevende Best Kept Secret. Met Bibi: 1 bracht de Antwerpenaar Hubert Tuyishime dit jaar een hoogst eigenzinnig maar vooral magnifiek debuutalbum uit, even dissonant als onbeschaamd melodramatisch, laverend tussen episch en intiem. ‘Een plaat maken die het midden houdt tussen Nick Cave en Yeezus van Kanye West’, zo omschreef die hier zelf de bedoeling. Dat alles, een indrukwekkend stemgeluid en een magnetische présence: niet te missen.
horsegiirL (Dour, zaterdag 20.07 // Tomorrowland, zondag 21.07)
De hardste merrie van de manège.
Ze haat eenhoorns, wil graag eens een jointje delen met Crazy Frog en heeft zowel Max Richter als Hampton the Hamster op repeat. U vindt deze zomer geen excentriekere artiest op de wei dan de Berlijnse Stella Stallion, zangeres, dj, producer én paard. Als ze niet aan het grazen is, maakt ze eurotrash en happy hardcore over verse wortels en de hengst die haar hart brak. Klinkt als een meme-artiest, maar hoe verder Horsegiirl de grap drijft, hoe meer haar carrière in galop gaat. Sinds haar single My Barn, My Rules viraal ging, stond ze in Berghain en de Boiler Room en is ze een graaggeziene gast op modeshows. Een must-see voor hippe ravers met een voorliefde voor boerderijbangers.
Arca (Dour, zondag 21.07)
De postergirl van de apocalyps.
Het is alweer vier jaar geleden dat Arca Kick I loste, een labyrintisch meesterwerk waarmee de Venezolaanse avant-gardecyborgprinses zichzelf in één klap incontournable maakte. Een jaar later stuntte ze nog eens door in dezelfde week opvolgers Kick II, III, IIII en IIIII te droppen, goed voor 47 nummers aan ‘clubmuziek voor mutanten’: experimentele reggaeton, maar dan met heel veel bliepjes, kolkende geluiden en vervormde heliumstemmetjes. Op Dour staat Arca voor het eerst met die vijf platen op Belgische bodem. Verwacht u aan een feest dat nog het best te vergelijken valt met hoe een rave op de wastelands van Mad Max eruit zou zien.
Marie Davidson (Boomtown, donderdag 25.07)
De technoqueen is terug. Work it!
‘Work, work it/ Work, work to be a winner.’ Work It van Marie Davidson was vijf jaar geleden hét anthem van de festivalzomer – de remix van Soulwax deed er ook geen kwaad aan. Het nummer bleek spijtig genoeg ook voorspellende kracht te hebben: de Canadese laste dat jaar, na vier solo-albums en jaren touren, een pauze in. Maar nu is ze terug. In november speelde ze voor het eerst sinds lang weer een soloshow, ze tekende bij Deewee en bracht nieuwe singles uit, zoals Y.A.A.M., een pompende clubtrack met de slagzin ‘Give me passion, give me more, I want your ass on the floor’. U weet wat te doen op Boomtown.
The Dillinger Escape Plan (Lokerse Feesten, dinsdag 08.08)
Ontsnappingsroute uit de moshpit vooraf plannen, aub.
Met Wargasm en Nova Twins staan er op de Lokerse Feesten twee bands die de nu metal nieuw leven inblazen. Nostalgici komen die dag aan hun trekken met headliner Korn, de geestelijke vaders van het genre, en – een heel ander beestje – The Dillinger Escape Plan. De tot voor kort gesplitte mathcoreband komt weer samen om de 25e verjaardag van debuutalbum Calculating Infinity te vieren. Niet met zanger Greg Puciatio, maar met oorspronkelijke brulboei Dimitri Minakakis, die de groep na die plaat verliet. Ook na een kwarteeuw zullen de schelle riffs, de complexe ritmes en de manische energie van Dillinger u ongetwijfeld platwalsen.
Joost (Lokerse Feesten, zondag 11.08)
Hier kan de EBU geen stokje voor steken.
Bij generatie Z was Joost Klein al langer een fenomeen, sinds mei kennen ook ouders zijn naam. Ondanks zijn diskwalificatie zou je de Nederlandse rapper toch de grote winnaar van Eurovisie kunnen noemen: geen enkel ander nummer werd meer besproken dan zijn Europapa. Wie Joost pas kent, kan op de Lokerse Feesten ontdekken dat hij nog veel meer in zijn mars heeft. Onder zijn hardcorebeats en de vier lagen ironie in zijn teksten schuilen immers oprechte ontboezemingen over mentale gezondheid en opgroeien als weeskind. Al raden we toch aan om kleren te dragen die mogen scheuren.
Big Thief (OLT Rivierenhof, woensdag 14.08)
Indiefolk met een zwak voor knoflook.
Wie geen ticketje kon scoren voor Adrianne Lenkers recente, hopeloos uitverkochte show in het Koninklijk Circus, krijgt een herkansing. In augustus staat ze in het Rivierenhof met haar band Big Thief, waarmee ze twee jaar geleden Dragon New Warm Mountain I Believe in You uitbracht. Die plaat was experimenteler dan haar voorgangers – er werd onder meer muziek gemaakt met kristallen – maar even innemend als we van Lenker gewoon zijn. Tijdens de opnames maakte bassist Max Oleartchik geregeld ‘pasta harif’, vertelde de frontvrouw ons toen, ‘een pasta met rode pepers en twaalf bollen knoflook. Twaalf, ja. Geen teentjes, maar volledige bollen.’ We raden u aan om niet helemaal vooraan te staan.
English Teacher (Pukkelpop, zaterdag 17.08)
De nieuwste buzzband uit het Verenigd Koninkrijk.
De band die Wet Leg opvolgt als de postpunksensatie van de andere kant van het Kanaal. English Teacher stond in 2020 op uit de restanten van een dreampopband uit Leeds met de al even droge naam Frank. In R&B, hun eerste single (en geen r&b), zong frontvrouw Lily Fontaine over hoekige gitaarriffs en in een beklijvend parlando over de vooroordelen die ze als vrouw van kleur in de muziekwereld over zich heen krijgt (‘Despite appearances, I haven’t got the voice for R&B’). Het was meteen raak. Twee maanden geleden brachten ze hun knappe langspeeldebuut This Could Be Texas uit (nee, geen country). English Teacher zet u graag op het verkeerde been.
Raye (Pukkelpop, zaterdag 17.08)
De superster in de Marquee.
Ze staat ‘maar’ in de Marquee, maar Rachel Keen, alias Raye, is wel degelijk een van dé grote namen op de affiche van Pukkelpop. Een recordaantal van zes Brit Awards nam de Londense dit jaar mee naar huis, waaronder beste song (de Britse nummer 1-hit Escapism), beste album (voor haar debuut My 21st Century Blues) en artiest van het jaar. Een stoomcursus Raye? Luister naar haar nieuwste single Genesis: in zeven minuten flitsen gospelkoren, r&b-harmonieën, Kanye-achtige hiphopgrandeur en bigbandjazz voorbij. En Raye schreef ook al mee aan songs van Charli XCX en Beyoncé. Zeg niet dat u niet gewaarschuwd bent.
Goldband (Pukkelpop, zaterdag 17.08)
Probeer deze foute jongens maar eens te stoppen.
‘Goldband staat op het punt te imploderen’, jammeren deze Nederlanders op de openingstrack van hun nagelnieuwe plaat Samen tegen elkaar. Tot spijt van wie het benijdt: geen enkel snuifincident kan de postironische boyband met de foutste nektapijtjes van de Benelux klein krijgen. Het Sportpaleis verkochten ze twee keer op rij uit, en ook het festivalpubliek zal vlotjes door de knieën gaan voor synthpopknallers Noodgeval, Witte was en hun nieuwste Sex. Benieuwd of ze deze zomer hun manieren houden.
Skrillex (Pukkelpop, zaterdag 17.08)
Een comeback with a bang(arang).
2011. Sonny Moore, een nerdy emokid met een veel te grote bril en een undercut, zet de muziekwereld op stelten met brostep, een agressievere vorm van dubstep. Of volgens tegenstanders (en ze waren met veel): irritant lawaai om op te springen met een rugzakje. De anti’s hadden ongelijk. Een decennium later moeten zelfs zij toegeven dat Moore meer impact had op de elektronische dansmuziek dan waar hij krediet voor kreeg. Sinds zijn comebackplaten Quest for Fire/Don’t Get Too Close (2023) – met featurings van onder meer Bladee, Fred Again.. en Four Tet – lijkt ook de rest van de wereld dat te vatten. Anno 2024 hoeft u zich enkel te schamen als u níét in de Marquee komt stuiteren.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier