Domi and JD Beck slaagt erin om jazz naar generatie Z te brengen

Volgens hun website bestaat jazzduo Domi and JD Beck uit een twaalfjarige saxofonist die de Nobelprijs voor Natuurkunde won en een zesjarige schapenonderzoeker die zijn leven besloot te wijden aan smoothjazz. De waarheid is iets minder random, maar haast even indrukwekkend.

Leden Domitille Degalle (toetsen) en JD Beck (drums)

Leeftijd 22 en 19

Locatie Verenigde Staten

Instagram @domiandjdbeck

In het kort Het favoriete jazzduo van het internet. Goedgekeurd door Anderson Paak en Ariana Grande. Dragen geen zwarte coltruien.

In het lang Volgens hun officiële website bestaat het jazzduo Domi and JD Beck uit een twaalfjarige saxofonist die de Nobelprijs voor Natuurkunde won en een zesjarige schapenonderzoeker die zijn leven besloot te wijden aan smoothjazz. De waarheid is iets minder random, maar haast even indrukwekkend. De Franse toetseniste Domi volgt al muziekles sinds haar tweede en studeerde aan het prestigieuze Berklee College of Music, de Amerikaanse drummer JD Beck is eveneens een wonderkind en speelde al samen met Erykah Badu’s band. Maar sinds de jonkies enkele jaren geleden hun krachten zijn beginnen te bundelen, gebeuren er pas echt wonderen.

Domi and JD Beck slaagt er namelijk in om jazz, een genre dat toch vooral met ernstige oude mannen in zwarte coltruien wordt geassocieerd, naar generatie Z te brengen. Op basis van hun hippe, kitscherige esthetiek zou je eerder denken dat ze hyperpop maken. Ze laten zich evenzeer inspireren door Chick Corea als door gamesoundtracks, werken samen met Thundercat, Herbie Hancock, Snoop Dogg, Busta Rhymes, Mac DeMarco en Skrillex, schreven mee aan een nummer van Silk Sonic en deelden het podium met Ariana Grande. Ze hebben een cover van John Coltranes My Favorite Things die My Favorite Ballsack heet en durven al eens scheetgeluiden door de microfoon te jagen. En hun langverwachte debuut Not Tight, dat onlangs op Anderson Paaks nieuwe label Apeshit verscheen in samenwerking met het iconische jazzlabel Blue Note, bracht het internet op hol. Pitchfork noemde hen de 100 Gecs van de jazz. Daar zit iets in.

Een willekeurige quote ‘Geen idee wat voor muziek we maken. Meestal noemen we het “smooth, lofi Japanse samba”.’