Amerikaanse rapper Dua Saleh: ‘Mijn muziekcarrière berust op toeval’

Ontdek Dua Saleh: soms dichter, soms rapper, altijd tegen hokjesdenken.

In het lang: De muziek van Dua Saleh valt haast onmogelijk onder één noemer te vangen. ManOman is een intens drillnummer. De spoken word op Sugar Mama, een nummer dat volledig geproducet werd op een smartphone, wordt begeleid door metronoomgeluiden die warme herinneringen oproepen aan de begingeneriek van Tik Tak. En het steengoede Umbrellar valt nog het best te omschrijven als het liefdeskind van een dreampopper en een hiphopper. Hun Spotify-playlist Do It Like Dua (bij non-binaire personen horen de voornaamwoorden ‘die’, ‘hen’ en ‘hun’) is een al even grote muzikale mishmash. Passeren daarin de revue: Bee Gees, Kid Cudi, Fiona Apple, Yves Tumor en Nicki Minaj. Hun nieuwe ep Rosetta, die in juni verschijnt, is dan weer vernoemd naar Sister Rosetta Tharpe, de zwarte queer moeder van de rock-‘n-roll.

Toen Saleh op vijfjarige leeftijd Soedan ontvluchtte en in de VS arriveerde, groeide die aanvankelijk op op een dieet van old-school Soedanese muziek. Tot die een laptop in handen kreeg en zélf op ontdekkingstocht trok. Eerst naar fortiesjazz, later naar ninetieshiphop en uiteindelijk naar zoveel mogelijk queer artiesten. Zelf begon Saleh met het schrijven en performen van poëzie, spoken word en theater. Pas enkele jaren geleden begon de woordkunstenaar hun teksten op muziek te zetten met behulp van producer Psymun, die eerder beats maakte voor Future en Young Thug. Vorig jaar volgde de debuut-ep Nur, een verzameling poëtische r&b annex pop annex hiphop met een feature van Velvet Negroni, die hen complimenten van onder meer Pitchfork, Moses Sumney en Purity Ring opleverde. De kans is groot dat Rosetta hen nog een stapje dichter bij wereldfaam brengt. Sister Rosetta Tharpe zou trots zijn.

Een willekeurige quote: ‘Mijn muziekcarrière berust eigenlijk op toeval, maar ik geloof dat ik hoe dan ook een kunstenaar zou zijn geworden.’