AliA is de koningin van de Belgische underground: ‘Soms moet je gewoon een jazzplaat kunnen opleggen in een club’

Op de thee bij Alia, dj, curator en sinds kort ook labelbaas.

Ze is nog maar 24, maar Alia geldt al een tijdje als de onofficiële koningin van de Belgische underground. Sinds Lefto haar opmerkte en ze in 2019 op de derde plaats in Red Bull Elektropedia’s dj-top 100 belandde, gaat het hard. De Britse dj-legende Mr. Scruff is fan, ze wordt uitgenodigd op toonaangevende festivals als Dekmantel en Worldwide Festival, speelt over de hele wereld – vorig jaar alleen al in Mexico, Canada en Vietnam – en wordt bejubeld om haar behendige en eclectische stijl. Met haar evenementenreeks Alia Invites gaf ze al een poosje een podium aan jong talent, en nu breidt ze die rol verder uit met een gloednieuw eigen label, Artisjok Records.

Soms moet je gewoon een jazzplaat kunnen opleggen in een club.

‘Ik wil al lang iets oprichten dat ‘Artisjok’ heet’, zegt Alia terwijl ze thee drinkt in een Anderlechtse koffiebar. ‘Ik ben gefascineerd door artisjokken. Het is gewoon een coole groente. Heel lekker, gekke vorm.’

De eerste release van het label is Store Duties van de Italiaanse producer en dj XL Regular. Het album zet meteen de toon. ‘XL Regular is net als ik erg geïnspireerd door groovy en soulful muziek. Broken beat, jazz, Braziliaanse muziek… Dingen die je hier niet vaak meer hoort en die ik met het label weer meer onder de aandacht wil brengen. Momenteel zijn hardere genres – gabber en hard techno – alomtegenwoordig. Er zijn steeds minder feesten waar je gewoon een jazzplaat kunt opleggen en mensen daarop dansen. Ik mis die impulsiviteit een beetje en wil dat wat terugbrengen.’

Maar bovenal wil Alia met haar label iets betekenen voor artiesten die anders misschien niet snel op een label zouden raken of gigs zouden krijgen. ‘XL Regular maakt muziek op topniveau, en toch wordt hij amper geboekt. En hij is niet alleen. Ik wil het platform dat ik voor mezelf heb kunnen creëeren gebruiken om beginnende artiesten een opstapje te geven, aan shows te helpen en om een community te creëeren.’

Zijn er te weinig kansen voor jonge dj’s en producers?

Alia: Het is steeds moeilijker om door te breken. Veel getalenteerde muzikanten rond mij krijgen maar geen gigs en raken gefrustreerd. Het is moeilijk om van nul te starten, een manager te vinden enzovoort. En er lijkt er ook veel af te hangen van wat op dat moment trendy is. Soms lijken artiesten eerder geboekt te worden om hun Instagramprofiel en hun kleren in plaats van om welke muziek ze maken of draaien. Als artiesten groter worden, worden ze vaak commerciëler. Om te kunnen blijven meedraaien surfen ze mee op trends. Maar dat werkt niet voor iedereen.

Hoe heb jij dat ervaren? Ik had het gevoel dat het voor jou best vlot ging. Je tekende al op je zeventiende bij een management.

Alia: Ook ik heb een lange weg afgelegd. Ik ben op mijn veertiende begonnen en heb op véél kutfeestjes gespeeld. Maar die moeten er ook zijn. Die zijn belangrijk om je als dj te ontwikkelen en te ontdekken welke kant je op wilt gaan. Ik heb pas na de coronacrisis mijzelf min of meer gevonden in de muziekwereld – ik heb nu in elk geval het gevoel dat ik vaker op de juiste plekken terechtkom.

Je bent heel selectief in waar je draait en speelt uitdrukkelijk niet zomaar op elk groot festival. Wat is het idee daarachter?

Alia: Ik doe dat omdat ik van muziek hou en ga nooit toezeggen voor een feest als ik het muzikaal niet helemaal voel. Ik loop zo veel geld mis, maar ik zou heel ongelukkig worden als ik op alles ja zou zeggen om groot te worden en mensen tevreden te houden. Ik wil dus eerder rustig opbouwen en relevant proberen te blijven, in plaats van in één keer te boomen. Ik wil dit nog lang blijven doen, en dan is jezelf blijven het belangrijkste, denk ik.

Heb je soms nog stress voor sets?

Alia: Altijd. In november werd ik uitgenodigd door Ilian Tape, een Duits label voor elektronische muziek waar ik heel erg naar opkijk. Ik had nooit durven te dromen dat zij mij zouden boeken. Ik moest in RSO, een zotte club in Berlijn, een vier uur lange set spelen tussen allemaal legendarische dj’s. Ik kon de twee nachten ervoor niet slapen van de stress. Maar uiteindelijk is het wel goed gegaan. Iemand van de artist care stelde voor om in de gang keihard te roepen. Dat hielp. (lacht)