De kostuums én de muziek kleuren de dans in ‘Change of Plans’ van Platform K

Choreografe en danseres Femke Gyselinck maakt het bonte Change of Plans bij Platform K, met dansers Oskar Stalpaert en Zanne Boon plus muzikanten Adia Van Heerentals en Hendrik Lasure.

‘Yes!’, denk je wanneer Oskar Stalpaert de catwalk op stuift in een felrode jurk en meteen een paar pirouettes maakt. De sax van Adia Van Heerentals wikkelt Stalpaert in slingers muziek terwijl Hendrik Lasure de danspassen van Stalpaert noot na noot achtervolgt. Het is magistraal dans- en spelplezier dat garant staat voor kijk- en luisterplezier.

Dat eerste bommetje dansgeluk ontploft pas halverwege de voorstelling. Choreograaf en danseres Femke Gyselinck bouwt iets te secuur toe naar dat feestje. Haar Change of Plans maakt ze in opdracht van Platform K. Dat is een Gents danscollectief dat resoluut inzet op een ensemble bestaande uit dansers mét en zonder beperking. Gyselinck ging aan de slag met Stalpaert en Zanne Boon. Hun ‘beperking’ doet er niet toe want die staat de dans allerminst in de weg. Integendeel.

Je ziet drie mensen – de een uitbundig, de ander gevoelig en de derde bedachtzaam – die met de o zo stuwende hulp van de twee meestermuzikanten de ups en downs in een leven, verbeelden.

Change of Plans ontwaakt zoals een stad op een voorjaarszondag. Eerst is er amper leven. Dan gloeit de stad steeds harder door de geluiden, het licht, de mensen. Vervolgens bruist de stad in volle zon en dankzij alle wandelaars en winkelaars. ’s Avonds dekt de stad zich nagenietend toe. Dit is het ritme van Change of Plans. Openen doet de voorstelling in schemering. Die schemering krijgt een poëtische en veelbelovende gloed dankzij de over het pianoklavier dansende vingers van Hendrik Lasure plus, wat later, de tonen van saxofoniste Adia Van Heerentals.

De twee muzikanten – elk gezeten aan een kant van de vloer die oogt als een schaakbord – kleuren de sfeer steeds anders, maar steeds verleidelijk, in. Van teder tot opruiend, van lieflijk tot flirtend met techno. Even speels en bont zijn de kostuums van Nel Maertens & Veronika Vimpelova. Zij stoppen de drie dansers in kostuums die eenvoudig van snit zijn maar qua prints en kleuren net expressionistische schilderijen lijken. Die kleren pimpen het scènebeeld én de choreografie.

Gyselinck kiest in haar choreografie als altijd voor een strak gemonteerde stoet van pure, strakke bewegingen. Al krijgt die danstaal nu zwierig weerwerk. Als Gyselinck koen in spreidstand gaat staan, met een arm vooruitgestrekt. Dan smakt Stalpaert daar een high five op. Wanneer Boon – op wiens gelaat breekbaarheid elegant afwisselt met glunderen – voorzichtig gaat liggen en over de scène rolt, gaat Gyselinck heel precies naast haar liggen. Stalpaert werpt zich er nadien ook bij. Je ziet bovenal drie mensen – de een uitbundig, de ander gevoelig en de derde beredeneerd – die met de o zo stuwende hulp van de twee meestermuzikanten de ups en downs in een leven verbeelden.

Change of Plans vonkt vooral dankzij de dialoog tussen de dansers, de fantastische muziek en de bonte kostuums.

Change of Plans vonkt vooral dankzij de dialoog tussen de dansers, de fantastische muziek en de bonte kostuums. De danstaal zelf doet bij momenten wat ingestudeerd, houterig en net te strak aan. De uitvoering is perfect maar de stroom van bewegingen ontstaat nog niet uit bezieling.