De lockdownlessen van Amelie Albrecht: ‘Handen geven en kussen? Blij dat we daar vanaf zijn’

Elke vrijdag van juli en augustus polsen we naar de corona-ervaringen van enkele bekende personen. Wat heeft de ‘lockdown’ voor hen veranderd? Deze week is het de beurt aan stand-upcomedian Amelie Albrecht.

Onder de hashtag #zwaarleven toont Amelie Albrecht (27) een glimp van haar leven. Al gebeurt daar in haar eigen bewoording ‘noemenswaardig weinig’. De stand-upcomedian kreeg al erg jong te horen dat ze nergens zou komen door haar grote mond, zoals die keer dat ze na een examen wiskunde tegen de leraar zei dat ze alle punten zou halen. Het resultaat? 28,5/30 omdat ze een pijltje verkeerd had gezet.

Ondertussen heeft ze van die gortdroge opmerkingen haar job gemaakt. In 2018 won ze Humo’s Comedy Cup en sinds haar deelname aan De Slimste Mens ter Wereld eerder dit jaar is de Dendermondse helemaal gelanceerd. Met een charmante onverschilligheid en moppen droger dan de Sahara trotseert ze Vlaamse podia, om vervolgens te genieten van een Duvel. Of twee: een in de hand en een aan de leiband in de vorm van een zwarte labrador. Tot alle optredens geannuleerd werden door de coronacrisis.

Welke levensles(sen) trekt u uit de quarantaine?

Amelie Albrecht: Ik had kei hard gelijk dat het niet erg is om eens alleen te zijn. Meer nog: ik vind dat de max. Anderen zeggen dan vaak dat ze zich vervelen. Ik dacht vroeger al dat ik me nooit verveel en dat heeft de lockdown bevestigd. Het is geweldig om niets te doen.

Niet dat ik volledige dagen in mijn bed lag. Ik vond het erg mooi om op te staan en te weten dat er geen verplichtingen waren. Sommige mensen willen altijd buiten zijn, dingen doen, onder de mensen komen. Ze hebben FOMO, the fear of missing out. Dat gevoel is bij velen nu toch verdwenen?

Zie het zo: als de wereld 24 uur stopt met draaien, wat kan je dan allemaal doen? Dan doe je dingen die je altijd al wilde doen, maar nooit de tijd voor had of vond. Daar hebben we nu drie maanden de tijd voor gekregen. Ik vond dat heel relaxed.

Was de lockdown een voze periode? Natuurlijk. Maar ik heb toch ook nog veel kunnen doen. Ik ben begonnen met alles op te ruimen. Daarna heb ik heb al mijn schoenen gepoetst. Ik ben elke dag veel langer met mijn hond gaan wandelen dan ik doorgaans doe. Ik was zelfs zo zot om de volledige grens van grondgebied Dendermonde af te stappen. Dat was 54,37 kilometer, hé.

Dat brengt mij bij een tweede levensles. Ik ga nooit ofte nimmer de Dodentocht wandelen.

Wat heeft u zelf het meest gemist en wat helemaal niet?

Amelie Albrecht: Ik heb heel weinig gemist. Natuurlijk was het niet leuk toen alle shows geannuleerd werden, maar ik heb daardoor wel veel nieuw materiaal kunnen schrijven. Ondertussen worden ook al try-outs in september afgezegd. Dat vind ik veel erger. Ik zit nu in de illusie dat alles wat ik uitgewerkt heb heel grappig is.

Ik denk dat ik meer dingen niet heb gemist. Op café gaan bijvoorbeeld. Weet je hoe goedkoop een bak Stella in de winkel is? Bieren in het algemeen? Dat is toch geweldig. Ik denk niet dat ik daardoor meer heb gedronken dan anders. Maar je kan natuurlijk ook niet op je eentje een fles cava opendoen tijdens de lockdown en die dan drie dagen laten staan.

Ik vond het ook geen probleem om even geen mensen te zien. Ik ben heel sociaal. Dat moet wel als je op een podium staat. Toch kan ik er ook van genieten om even op mezelf te zijn.

En wat ik zeker niet gemist heb, is al dat lichamelijke contact. Ik was dolblij toen het handen schudden en kussen werd afgeschaft. Als je in een groep van vijf mensen terechtkomt, waarvan je er maar drie goed kent, dan was je altijd verplicht om iedereen te kussen. Verschrikkelijk! Ik haat dat. Ik ben blij dat we ervan af zijn en ik hoop dat het niet terugkomt.

Maar ik merk wel dat het er opnieuw insluipt. Mensen zeggen altijd dat we nu in een andere wereld leven. Ik merk dat al niet meer. Iedereen grijpt meteen terug naar zijn oude routine. Thuiswerken? Oké, tot als we weer een beetje mochten terugkeren. Handen geven? Ik zie mensen die al geen ellenboog meer geven, maar elkaar goed vastpakken. Dat gaat zo bij alles. Volgens mij hebben we uit de hele crisis weinig lessen geleerd. De eerste voorzichtigheid is volledig verdwenen.

Zijn er dingen die u voortaan anders wilt gaan doen in het leven?

Amelie Albrecht: Me goed voelen. Vlak voor de lockdown had ik een serieuze dip. Ik voelde me echt niet goed in mijn vel, had weinig geschreven, zag veel drama passeren waar ik absoluut geen nood aan had.

Daar ben ik nu vanaf. Ik heb vier maanden niemand gezien en ik ben er bovenop. Je zou bijna denken dat het aan alle anderen ligt (lacht). Mijn gemoed is er alleszins serieus op vooruitgegaan en ik voel me een pak gelukkiger.