Slapend kasteel
Al die willen ten klooster varen, moeten vrouwen met baarden zijn. Linda Medley vertelt sympathieke sprookjes, met onder meer de vreemdste nonnenorde ooit.
Slapend kasteel ***
Medley – Oog&Blik & De Bezige Bij, 457 blz., €29,9
Slapend kasteel begint als een humoristische en toegankelijke variatie op Doornroosje, inclusief de goede en slechte feeën, de omgebogen vervloeking en het langgerekte dutje van honderd jaar. Linda Medley, die jaren in de klassieke superheldenfabrieken heeft meegewerkt, liet dat hyperkinetische wereldje immers achter zich om de gaten op te vullen in de sprookjes van Grimm.
In Slapend kasteel zien we de leeghoofdige Doornroos gezwind op het paard van haar prins springen om haar hofhouding na dat oppervlakkige afscheid verbouwereerd achter te laten. Jaren later blijkt het prinsesloze kasteel een toevluchtsoord te zijn geworden. Lady Jain, een zwangere vrouw op de vlucht voor haar gewelddadige echtgenoot, wordt er opgevangen door een kleurrijk gezelschap, onder wie de hofdames van Doornroosje, een ooievaar-rentmeester, een paard-versierder, een gemaskerde dokter, een zwijgzame klusjesman en een vreemde non.
Net zoals Alan Moore in The League of Extraordinary Gentlemen raapte Medley dat bonte ensemble samen uit andere bekende en minder bekende verhalen. De laatste helft van haar omvangrijke boek is gewijd aan de spectaculaire voorgeschiedenis van de non, die bij een wel heel bijzondere orde is aangesloten: de solicitinen, alias de nonnen met een baard.
Oorspronkelijk wilde Medley van elk personage zo’n uitgebreide achtergrond vertellen, maar de tegenvallende verkoop van Slapend kasteel stak daar een stokje voor. In 2001 moest ze haar project voortijdig beëindigen. De reeks werd toen in dunne afleveringen aan de man gebracht en blijkbaar zat er geen hond te wachten op haar verdienstelijke werk. In enkele jaren tijd veranderde het Amerikaanse striplandschap echter grondig, zodat de bundeling van de eerste reeks in 2006 een succes werd en tot wereldwijde vertalingen. Een tweede bundel zit er zelfs aan te komen. Door de sympathieke illustraties – Medley heeft ook veel als illustrator voor jeugdboeken gewerkt – de heldere vertelstijl en de lichte toon herinnert Slapend kasteel wel eens aan dat andere sprookjesachtige monument: Jeff Smiths Bone.
Gert Meesters
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier