Roos Van Acker presenteert samen met Ernst-Paul Hasselbach de derde editie van ‘Expeditie Robinson’ op VT4. Ze is ook de nieuwe stem en het nieuwe gezicht van ‘De Afrekening’, op Studio Brussel en TMF. Door Dominique Soenens

1 Met wie zou jij op een onbewoond eiland willen belanden?

Met mezelf, om te weten hoe ik het zou uithouden op mijn eentje. Maar ik wil er geen camera’s bij als het even kan. Wat als ik iemand anders moét kiezen? De schrijver van het zelfhulpboek om te overleven in de wildernis, omdat hij weet wat voor vruchten je mag eten en zo. (lacht) Dat lijkt me wel handig. Met een knappe man op een onbewoond eiland belanden, interesseert me niet. Als het tegenvalt, dan zit je daar.

2 Ben je gehecht aan luxe?

Nee, niet echt. Ik ben vroeger vaak meegegaan met de scouts en ik ga soms ook nog op reis met de rugzak. Alleen als ik eens goed wil uitrusten op reis, kies ik voor een hotelkamer met het nodige comfort. Maar dan nog: bed en douche zijn voldoende.

3 De mannen en de vrouwen zijn gescheiden in de nieuwe ‘Expeditie Robinson’. Waarom?

Het is intussen al de derde aflevering, er mocht wel eens iets veranderen. Het levert zeer leuke, vreemde en spannende situaties op. De eerste reacties op de scheiding waren trouwens heel opmerkelijk. De vrouwen juichten toen ze het hoorden dat ze zonder mannen verder moesten, de mannen keken nogal beteuterd.

4 Acht vrouwen op een eiland: dat moet een slangenkuil zijn geweest.

Het is een verschrikkelijk cliché, maar daar is het wel een heel klein beetje op uitgedraaid, ja. Bij de mannen ontstond na enkele uren een redelijk hechte groep, bij de vrouwen kwamen er spanningen. Ik had liever bij de mannen gezeten dan bij de vrouwen. Het werd daar op de duur alleen maar erger.

5 Een gat in de lucht gesprongen toen VT4 je vroeg?

Ja, wat wil je? Twee maanden naar Maleisië mogen en er nog voor betaald worden ook. (lacht) Maar Expeditie Robinson bleek toch iets anders te zijn dan wat ik gewend ben. Bij TMF en Stubru kan spontaan en los presenteren, maar hier moest ik veel trager leren spreken. Ik moest me in die stijl wringen. Heel moeilijk in het begin. Het voordeel is wel dat de deelnemers op de voorgrond staan, niet ik. En ik presenteer niet alleen.

6 In de huid van welke stripfiguur zou je willen kruipen?

(blaast hard) Het is zo lang geleden dat ik nog een strip heb gelezen. (denkt na) O ja, Yoko Tsuno, dat Japanse meisje dat allerlei heldendaden verricht. Die strip las ik veel toen ik jong was. Een soort Lara Croft avant la lettre.

7 Je presenteert ‘De Afrekening’ op TMF. Is dat soort muziek ook jouw smaak?

O ja, absoluut. Er zitten natuurlijk altijd liedjes tussen waarvan je niets moet hebben, maar dat heb je in elk programma en op elke zender. Ik was vroeger al een vaste luisteraar van De Afrekening op Studio Brussel, toen Stefan Ackermans het nog presenteerde. Lang geleden dus. (lacht) Ik hou niet van één bepaald genre, maar van goeie songs. Wait and bleed van Slipknot vind ik bijvoorbeeld fantastisch. Volgens mij teren ze nog altijd op dat nummer.

8 Wat verkies je: ‘De Pfaffs’ of ‘The Osbournes’?

Tot mijn grote spijt heb ik De Pfaffs nog altijd niet gezien. Ik ben nu met vakantie in Frankrijk, maar zodra ik de kans krijg, kijk ik. The Osbournes heb ik één of twee keer gezien. Ik vind het op zich wel een fantastisch idee, Ozzy Osbourne als gewone huisman. Het is ook voyeurisme, maar zowel de Pfaffs als de Osbournes weten waaraan ze beginnen, natuurlijk.

9 Maak je nog muziek?

Ik probeer thuis allerlei dingen uit, maar voorlopig ben ik er niet helemaal tevreden over. Ik heb een tijdje geleden samengewerkt met Luc Van Acker, maar concrete muzikale plannen heb ik niet, al een hele tijd niet.

10 Met welke schrijver zou je ’s een goed gesprek willen hebben?

( zonder nadenken) Tom Lanoye. Ik zit nu al nagelbijtend te wachten op het vervolg van Zwarte Tranen, net als Het Goddelijk Monster een fantastisch boek. Of er bij zo’n gesprek veel zou uitkomen, weet ik natuurlijk niet. Ik val in elk geval niet voor het flamboyante imago dat hij vroeger had. Het gaat me om zijn manier van schrijven. Wat schrijvers doen of laten buiten hun boeken, interesseert me niet.