Memory

Texas is het Antwerpen van Amerika. Of toch als je Martin Campbell mag geloven. Voor de Amerikaanse remake van Erik Van Looys De zaak Alzheimer vertaalde de regisseur van Bondfilms als GoldenEye en Casino Royale het kat-en-muisspel tussen twee agenten en een dementerende huurdoder naar de Mexicaans-Amerikaanse grensstreek. Voor de rest blijft het plot van Memory relatief trouw aan het origineel uit 2003, dat gebaseerd is op een boek van Jef Geeraerts. Dat is niet erg. Wel erg is dat het grimmige sfeertje, de strakke regie en de straffe acteerprestaties uit Van Looys sfeervolle thriller nergens in deze generische remake te bespeuren zijn. Memory is namelijk een brakke tv-film met een spanningsboog zo scherp als het falende geheugen van huurmoordenaar Alex Lewis (Liam Neeson), met actiescènes zo flitsend als de aftandse bolide waarmee Neeson zijn opdrachtgevers op de hielen zit en met zo’n zielloze vertolkingen van Neeson, Monica Bellucci en Guy Pearce dat zij constant overklast worden door hun onbekende tegenspelers. Niemand had blijkbaar zin om van Memory een memorabele thriller te maken. Snel vergeten dus.