Bi Gan
Heeft niks te maken met het gelijknamige theaterstuk van Eugene O’Neill – de titel was gewoon te goed om hem maar één keer te gebruiken. Deze neonoir van de Chinese regisseur Bi Gan, wiens poëtische debuut Kaili Blues drie jaar geleden werd bejubeld door goed volk als Guillermo del Toro, draait om de zoektocht van een man naar een vrouw die hij lang geleden bemind heeft. De labyrinthische plot is echter niet de voornaamste attractie. Iets over halfweg gaat het hoofdpersonage Luo een bioscoop binnen en zet hij een 3D-brilletje op – het sein voor de kijker om hetzelfde te doen. Daarna eindigt de film met een 55 minuten durende longshot waarmee Bi Gan zieltjes won in Cannes en die hem vergelijkingen opleverde met iedereen van Andrej Tarkovski tot Wong Kar-wai. Een hypnotische film van een buitenaardse visuele schoonheid.
11/10, 22.30; 12/10, 17.00 (Kinepolis).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
