Last Night in Soho

‘When you’re alone and life is making you lonely, you can always go downtown’, zingt Petula Clark op de kloek gevulde klankband van de nieuwste genrefilm van Edgar Wright (Shaun of the Dead, Baby Driver). In deze neonkleurige mix van bovennatuurlijke thriller en sixtieskroniek is dat Soho, de voormalige hoerenbuurt van Londen die nu vooral een hipsterwijk is. De timide modestudente Ellie (Thomasin McKenzie), die altijd al een retrofetisj had, trekt er op kamers, maar ontdekt al gauw dat er nogal wat spoken rondhangen, échte en andere. Het vervolg is een somptueus geschoten en gemonteerde film die tussen heden en verleden zapt aan de hand van een moordmysterie met Anya Taylor-Joy als de blondine die haar zangambities ziet wegzakken in een poel van verderf. Last Night in Soho blijft nogal zedig voor een thriller die misogynie in het vizier neemt. Ondanks alle opzichtige knipogen richting de psycho- en giallothrillers van weleer, valt er maar weinig suspense te beleven. Een mild amusante prent die af en toe kietelt maar nooit echt overtuigt.