Zeven zomerse zines zet een kunstenaar zijn atelier voor ons open. Hoe werken zij? En waaraan werken zij nu? Deze week: Koen van den Broek.
‘Je ziet mij hier in mijn atelier in Merksem, een district van Antwerpen dat aan een heropleving bezig is – jonge mensen kunnen er tegen een aanvaardbare prijs een huis kopen, en alle politieke stromingen zijn er vertegenwoordigd. Ik heb het atelier enkele jaren geleden gekocht en laten verbouwen door het Gentse architectenbureau Havana, uiteindelijk heb ik het in april van dit jaar kunnen openen. Het is allemaal nog heel nieuw. Voor elk van mijn vier medewerkers is er een afzonderlijke ruimte, en er is een cinemazaaltje dat ingericht is met berken platen in David Lynch-stijl, waar ik mezelf geregeld in afzonder om films te kijken – film is altijd een grote inspiratiebron voor mij geweest. Op de tafel die je op de achtergrond van de foto ziet, meng ik mijn olieverf in allerlei verschillende potten om het juiste kleurenpalet te bekomen. Dat is essentieel om een fris en evenwichtig schilderij te kunnen maken. Ik ben enkele dagen, weken, soms zelfs maanden bezig met het bestuderen van de kleuren. Het schilderen zelf neemt één tot twee dagen in beslag. Als ik schilder, leg ik me daar fulltime op toe. Dan moet niemand me komen lastigvallen met andere dingen.
‘Ik ben een product van eind jaren negentig, begin jaren 2000, een tijdperk waarin de meer alternatieve films van David Lynch, Quentin Tarantino en de gebroeders Coen succes kregen bij het grote publiek. Ik kwam in die tijd geregeld in Amerika – ik heb onder meer een klein atelier gehad in een buurt in Los Angeles die toen erg gevaarlijk was, maar die nu grappig genoeg bezaaid is met goeie koffiebars en ateliers. Ik reed destijds in een cabrio over de freeway, en zag de decors uit die films als het ware tot leven komen. Geïnspireerd door die decors, en door de minimalistische kunst van een schilder en beeldhouwer als Donald Judd, die daarbij aansluit, fotografeerde ik stoepranden, verkeersdrempels, bruggen, viaducten en gescheurde asfaltwegen. Die snapshots gebruikte ik als basis voor mijn schilderijen.
‘Ik ben net terug uit Pasadena in Californië, waar ik met John Welchman – zowat de belangrijkste kunstcriticus en auteur van de Amerikaanse westkust, die al samenwerkte met Mike Kelley en Paul McCarthy – heb gesproken over een monografie die hij over mijn werk gaat schrijven. In dat boek wordt dieper ingegaan op het thema waar ik nu al bijna twintig jaar mee bezig ben: de straat. Toch heeft mijn meest recente werk – dat ik onlangs tentoongesteld heb in Londen, New York en Brussel, en dat binnenkort ook geëxposeerd wordt in Keulen en Zuid-Korea – geen rechtstreekse link meer met de straat. Dat komt omdat ik steeds minder met foto’s werk. In mijn nieuwe werk sample ik mijn oudere werk met de computer, in ware 2manydjs-stijl. Dat resulteert in minder realistische, meer abstracte composities.’
LOCATIE MERKSEM
EXPO VANAF 14/11 IN FIGGE VON ROSEN GALERIE, KEULEN;
EN IN GALLERY BATON, SEOEL.
VOLGENDE WEEK MICHAËL BORREMANS
DOOR MICHAEL ILEGEMS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
