De derde grootste filmfabriek ter wereld verzorgt zijn promo nog op ambachtelijke wijze. Maak kennis met de magie van Kollywood.
Van Bollywood, de tegenhanger van Hollywood uit Mumbai (voorheen Bombay), had u al gehoord. Maar kent u ook Kollywood? Dat is de tweede pool van de Indiase filmindustrie, met als thuisbasis Kodambakkam, een wijk in Chennai (het vroegere Madras). De aldaar verzamelde studio’s leveren zo’n 150 langspeelfilms per jaar af, wat van Kollywood de derde grootste filmfabriek ter wereld maakt – de grootste is tussen haakjes al enige tijd Bollywood. Hun musicalachtige, in het Tamil gesproken films lijken op het eerste zicht bizar omdat ze vaak de bovennatuurlijke toer opgaan, waarbij de verhaallijnen even surreëel zijn als de kleuren. En al even betoverend zijn de billboards waarmee ze gepromoot worden – nog iets waarmee de Indiërs Tinseltown het nakijken geven.
In het boek De 9 emoties van Indiase filmreclameborden wordt een stevig stukje gefilosofeerd over de psychologie achter de tekeningen, maar laat dat u niet afschrikken. Het loont vooral de moeite voor de oogstrelende illustraties, schitterende staaltjes van billboard art die de ‘negen emoties’ weergeven. Dat zijn moed, woede, angst en pathos, maar ook zinnelijkheid, humor, afschuw, verwondering en vredigheid: ziedaar de myriade van expressies die een beetje Kollywoodacteur moeiteloos uit zijn mouw schudt. In schril contrast met de gemiddelde Hollywoodposter prijken op Kollywoodaffiches geen steriele portretten van filmsterren, maar echte helden die met getormenteerde blik voor zich uit staren, terwijl smachtende schoonheden zich aan hun arm vastklampen.
Het maken van zo’n poster is geen digitale haastklus. Het is eerlijke ouderwetse schilderkunst, waarbij leerling-schilders eerst een deklaag van varjan (een soort grondverf) en kalk op het gaada (canvas) leggen om het de nodige stijfheid te geven. Daarna gaat er een achtergrondkleur overheen (meestal pigmentpoeder gemengd met water, want echte verf is te duur). Intussen maakt de meester-posterkunstenaar een schets van de uiteindelijke tekening op een glasplaat, die nadien, met behulp van een grote spot, op het canvas geprojecteerd wordt. Tot slot worden de contouren ingevuld. Zo lang als het duurt om de affiches te maken, zo kort is de levensduur van de gemiddelde Kollywoodposter. In de kleurenjungle van het Indiase straatbeeld overleven ze doorgaans een tweetal weken.
Door Dieter Moeyaert
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier