Ik herinner me

Eerste zin Ik herinner me de eerste keer dat ik een brief kreeg met de tekst na vijf dagen retour naar op de envelop, en dacht dat ik de brief terug moest sturen naar de afzender nadat ik hem vijf dagen had bewaard.

‘Ik herinner me mijn eerste erecties. Ik dacht dat ik een of andere vreselijke ziekte had.’ Meer behelst dit boek niet: een zinnetje dat begint met ‘Ik herinner me’, een witregel en dan opnieuw een ‘Ik herinner me’ – en dat bijna tweehonderd pagina’s lang. Deze cultklassieker van Joe Brainard uit 1975 leest als een telefoonboek van het geheugen. Sommige lemma’s zijn banaal, andere doen een belletje in je hart rinkelen. Het is een magische formule die je binnenlokt in de krochten van je eigen geest – Siri Hustvedt noemde Brainards vondst ‘een herinneringsmachine’. Brainard, een wonderkind uit de Amerikaanse kunstscene van de jaren zestig, stond zelf versteld van zijn mantramethode en waande zich tijdens het schrijven zelfs even god. Tijdens het lezen van zijn hyperpersoonlijke bijbel krijg je inderdaad het gevoel dat hij een kersverse wereld schept, vol caleidoscopische details en déjà-vu’s. Ronduit geniaal, dit diamanten spiegelpaleis.