Gerard Mortier is voorzitter van de jury van het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen-Gent. Hij is momenteel ook intendant van de Ruhr Triennale 2002-2004. Door Dominique Soenens

programma van 5 tot 11 oktober

1 Wat is uw lievelingsfilm?

Als ik er dan toch één moet kiezen: Armacord. Omdat het jeugdsentiment is. Ik heb de film gezien tijdens mijn adolescentie en hij inspireerde me toen erg. Er zit heel veel utopie in. Los daarvan is het natuurlijk ook een schitterende film, die niet alleen zomaar een verhaal vertelt.

2 Welke filmscore vindt u onovertroffen?

Die van Neil Young in Dead Man van Jim Jarmusch. Grootse muziek, omdat het alleen gitaren zijn en omdat het doet wat het moet doen: een contrast vormen met wat er wordt getoond. De timing is ook perfect. Het is daarenboven muziek die speciaal voor de film is geschreven. De slechtste filmmuziek van de laatste jaren is voor mij die bij Amistad van Steven Spielberg. Bewogen beelden met daarop een soort Puccini-muziek. Ver-schrik-ke-lijk.

3 Slechtste film?

Dat zijn er te veel om op te noemen. Een van de laatste slechte films die ik heb gezien, was Lucia Y El Sexo. Het had geen verhaal, geen structuur, geen goede acteurs. Vroeger ging ik zeker één keer per week naar de bioscoop, maar nu verschijnen er niet genoeg waardevolle films om dat tempo vol te houden. Als iedere nieuwe film tien procent had van Eyes Wide Shut van Kubrick, zou ik al lang content zijn. (lacht)

4 In welke film zit de beste seksscène?

Een merkwaardige vraag. Seksscènes komen namelijk alleen in pornofilms voor, volgens mij. Goeie seksscènes in films koppelen de erotiek aan persoonlijkheid, aan psychologie en dat gebeurt in pornofilms niet. Goeie seksscènes tonen dat begeerte ook te maken heeft met lijden en verval. Vroeger zou men veeleer gevraagd hebben naar de beste kusscène. En dan zou ik antwoorden: die in Gone With The Wind. Die scène is een icoon geworden.

5 Wie is uw lievelingsregisseur?

Moeilijke vraag, maar op dit moment is het Stanley Kubrick. Hij heeft begrepen dat een film geen kwestie is van een verhaal vertellen, maar dat het een kunstwerk op zichzelf is. Alle elementen van de film – tekst, muziek, acteurs, beeld – behandelt hij op een evenwaardige manier. De manier waarop hij in Eyes Wide Shut de onbeholpenheid van Cruise gebruikt: dat is grote klasse. Aan de andere kant vind ik David Lynch de grote cineast van de jaren negentig.

6 Welke recente film is een aanrader?

Habla Con Ella van Pedro Almodovar. Ook weer omdat de muziek er zo mooi in is, alhoewel die niet oorspronkelijk voor de film is gemaakt. Maar hoe Caetano Veloso er in gebruikt wordt, is perfect. En Almodovar is dan wel homoseksueel, hij maakt onovertroffen vrouwenportretten.

7 In welke acteur herkent u zichzelf?

Toen ik jong was, was dat Audrey Hepburn en natuurlijk James Dean. Een klein beetje ook Anthony Perkins in Phaedra, daar identificeerde ik me mee. Waarschijnlijk omdat het een knappe man was en omdat zijn motoriek wel leek op die van mij. Dat was in mijn adolescentie. Nu ben ik nog altijd begeesterd door Marlène Dietrich. Bij de nieuwe jonge acteurs verkies ik Johnny Depp, omdat hij een complexe persoonlijkheid heeft.

8 Welke filmscène blijft u ontroeren?

Giuletta Massino die trompet speelt in La Strada. Maar wat is ontroering, natuurlijk? Het moment waarop de twee mannen in Habla Con Ella hun handen tegen de vensterwand leggen, maakt dat misschien duidelijk. Dat beeld zegt alles: hun verbondenheid, de pijn die ze voelen door de ziekte van de twee vrouwen waarop ze verliefd zijn. Het beeld is op zich bijna een kunstwerk. Het is heel herkenbaar, wat essentieel is bij ontroering.

9 Met welke regisseur zou u nog eens willen samenwerken?

Ik probeer al lange tijd David Lynch te overtuigen om mee te werken aan een opera, maar het zal me wel nooit lukken. Zijn films zijn niet narratief maar gecomponeerd, als een opera van Mozart. Hij is alleen niet zelf overtuigd dat het iets voor hem is. Maar ik geef niet op. (lacht)

10 Kent u de televisieserie ‘Queer as Folk’?

Nog nooit van gehoord. Ik kijk nooit naar televisie. Ik heb er geen tijd voor en ik vind het zelden de moeite. Films bekijk ik alleen noodgedwongen op televisie.