Joss Whedon, de schepper van Buffy, The Vampire Slayer, herinnert zich nog goed de dag dat David Boreanaz auditie kwam doen voor de rol van Angel, de 247-jarige Goeie Vampier die voorbestemd was om Buffy’s hart (en maagdelijkheid) te stelen. ‘Ik vond dat hij een degelijke auditie had gedaan’, zegt Whedon, ‘maar toen ik aan de vrouwen in de kamer vroeg wat ze van hem vonden, stelde ik vast dat ze allemaal voor hem waren gesmolten.’ Boreanaz, afkomstig uit Philadelphia maar al een tijdje inwoner van Los Angeles, kreeg de rol en zijn populariteit is sindsdien alleen maar gestegen. In die mate zelfs dat Whedon hem aan het einde van het tweede Buffy-seizoen voorstelde om een eigen serie te dragen. Dat werd Angel, waarin de bloedzuiger zijn talenten ten dienste stelt van de geplaagde bevolking van L.A.. En ook die gok bleek een schot in de roos, want na een wat moeilijke start steekt Angel in de Verenigde Staten moederserie Buffy qua populariteit naar de kroon. Maar ondertussen is Angel al aan zijn vierde jaargang toe – op Kanaal Twee loopt momenteel seizoen drie – en het is de vraag of Boreanaz nog lang in de donkere outfit van zijn hoofdpersonage wil rondlopen.

Blijven er na vier seizoenen nog genoeg nieuwe dingen over om te doen met het personage van Angel?

David Boreanaz: Dat is de hamvraag. Ik amuseer me in elk geval nog kostelijk op de set, en ik weet dat de schrijvers nog een paar uitstekende ideeën in hun mouw hebben steken wat Angel betreft. Het wordt tijd dat hij weer heel ziekelijk en waanzinnig wordt. Dat heeft hij al een tijdje niet meer meegemaakt. Ikzelf zie Angel als een manier om een doel te bereiken. Ik kijk uit naar het einde van de serie omdat de cirkel dan rond zal zijn. Dat hoop ik tenminste.

Je kan je tijd ook aan andere aspecten van de serie besteden. Schrijven en regisseren bijvoorbeeld.

Boreanaz: Natuurlijk, en daar ben ik ook mee bezig. Ik ga zelf een paar scènes inblikken van latere episodes. Omdat ik zoveel in beeld kom, is het moeilijk om hele afleveringen te regisseren.

Dan moet je wel rekening houden met hoe de rest eruitziet.

Boreanaz: Zo moeilijk is dat niet. Je weet welke stijl Joss Whedon voor ogen heeft, en zolang je binnen die lijntjes blijft, valt het wel mee. Ik wil mijn eigen ideeën ook niet opdringen. Ik zie het als een gelegenheid om mijn voeten nat te maken en de temperatuur van het water te testen. Checken of ik me er goed bij voel.

Je hebt onlangs meegespeeld in een romantische komedie, ‘I’m With Lucy’. Is dat de richting die je uit wil?

Boreanaz: Dat is in elk geval iets wat ik meer wil gaan doen. Ik hou best van ernstige en donkere rollen, maar na vier jaar Angel ben ik toe aan iets anders. En ik voel dat ik het stilaan onder de knie krijg.

Ik dacht dat je komisch talent niet kon leren.

Boreanaz: Dat is ook zo, maar je kan wel leren om te gaan met het ritme van komedies. De timing. Het is als leren rijden met de fiets. Ik denk dat ik nu al een van mijn steunwieltjes kan wegnemen. De improvisatie die bij komedies komt kijken, is me ook niet vreemd. Voor Buffy en Angel was ik al op de planken bezig met rekwisieten en fysieke humor.

Is televisie een goeie leerschool?

Boreanaz: Ik vind van wel. Je krijgt bijvoorbeeld de kans om bij elke episode met een andere regisseur te werken, uit te vissen wat hun werkwijze en visie is, of hij pessimistisch dan wel optimistisch is. Daaraan moet je je kunnen aanpassen.

Neem je binnenkort afscheid van televisie?

Boreanaz: Nee, voor mij zijn film en televisie evenwaardig, en ik wil beide blijven doen. Ik hou niet van acteurs die neerkijken op sommige media. Ik vind film een geweldig formaat met dat grote scherm waarop je alle details ziet, maar tv heeft ook zijn troeven.

door Ruben Nollet