Zes keer ecoterreur in de cinema

Op 30 april komt de ecothriller ‘Night Moves’ met acteur Jesse Eisenberg (The Social Network) in de zalen. Geen beter moment, nu iedereen de mond vol heeft van global warming en natuurrampen. Zes voorgangers die de groene handschoen opnamen.

Our Man Flint (1966)
Daniel Mann

Ecologie typisch een onderwerp van de laatste tien jaar? Vergeet het. Our Man Flint speelt bijna vijftig jaar geleden al in op ecologische paranoia. James Coburn vertolkt een Amerikaanse variant op James Bond die het opneemt tegen een sinistere organisatie van wetenschappers die het weer onder haar controle wil krijgen. En daar mag gerust een ‘mwoehahaa!’ bij. Het enige wat nog ontbreekt in dit intens onnozele curiosum, is een cameo van Dr. Evil. Je kunt niet alles hebben.



Silent Running (1972)
Douglas Trumbull

Een van de beste mainstream-ecofilms is nog steeds Silent Running, waarin de mensheid alle natuur van de aarde heeft verbannen. Enkel in een handvol ruimtestations worden nog wat bomen en dieren gecultiveerd, maar ook die moeten nu vernietigd worden. Tot Bruce Dern ingrijpt. Douglas Trumbull, die ooit nog de special effects voor 2001: A Space Odyssey (1968) verzorgde, regisseerde deze verrassend intense en bedachtzame sciencefictionfilm.



Twelve Monkeys (1995)
Terry Gilliam

In Gilliams commercieel succesvolste film – geïnspireerd door Chris Markers La jetée – wordt Bruce Willis terug in de tijd gestuurd om te ontdekken waar het virus vandaan komt dat 99 procent van de mensheid heeft uitgeroeid. Blijkt (spoiler!) dat gesjeesde dierenrechtenactivist Brad Pitt er niets mee te maken had, maar dat het een anonieme laborant met een death wish was die vond dat de mensheid de wereld zo stilaan wel genoeg verknoeid had. Een eindeloos fascinerende film, en niet alleen vanwege die scène waarin Willis, enkel gekleed in een doorzichtige regenjas, op de grond ligt te kwijlen. Hoewel dat natuurlijk wel helpt.



The Avengers (1998)
Jeremiah S. Chechik

Niet de recente superheldenfilm, wel een mislukte poging om de klassieke BBC-serie opnieuw tot leven te wekken. Sean Connery is een rijke schurk die de wereld wil veroveren met een weather-changing machine, Ralph Fiennes (met bolhoed) en Uma Thurman (in catsuit) moeten hem tegenhouden. The Avengers is wellicht de enige ecoterrorismefilm waarin mensen worden aangevallen door robotbijen en sowieso de enige waarin Sean Connery in een teddybeerpak rondloopt. Een cultfilm die grappiger wordt naarmate je promillage stijgt.


28 Days Later… (2002)
Danny Boyle

Dat ecoterrorisme niet altijd lachen is, bewees Danny Boyle met 28 Days Later. Activisten bevrijden een stel chimpansees uit een laboratorium, enkel om te ontdekken dat ze besmet zijn met een virus dat mensen in zombies verandert. Zombies? Zei er iemand zombies? Nee hoor. Een virus eigenlijk – rage, zo heet het. Ahum. De maatschappelijke kritiek komt niet echt uit de verf, maar zodra er bloed vloeit, openbaart 28 Days Later zich als de sappige, heerlijk hondsdolle B-film die hij eigenlijk is.


The East (2013)
Zal Batmanglij

In de VS werd The East best goed ontvangen, maar het publiek bleef massaal thuis, zodat hij in onze contreien meteen op dvd uitkwam. Ex-FBI-agente Brit Marling gaat undercover bij een anarchistische groepering die het gemunt heeft op farmaceutische bedrijven. Twee keer raden of ze begint te twijfelen waar haar sympathieën precies liggen. Pikant detail: Batmanglij en Marling (die samen het scenario schreven) baseerden het verhaal losjes op hun eigen ervaringen bij een vergelijkbare groep. Want hey, fight the power, weet je wel. (Dvd)