Robin Pront maakt alwéér een film in de bossen: ‘Ik ben nog snel snowboots gaan kopen’

Jozefien Wouters
Jozefien Wouters Freelancejournaliste

Een Belgische bioscooprelease zit er momenteel niet in, maar The Silencing van Robin Prontvalt nu ook in uw kot te bekijken. Voor zijn donkere thriller over een man die de verdwijning van zijn dochter probeert op te lossen, trok de regisseur naar de Canadese bossen.

Hoe zijn de Canadezen bij jou terechtgekomen?

Robin Pront: Na mijn debuut D’Ardennen kreeg ik redelijk wat scenario’s opgestuurd. The Silencing was daar een van. Nikolaj Coster-Waldau (Jaime Lannister in Game of Thrones , nvdr.) was toen al aan boord als hoofdrolspeler en was fan van D’Ardennen. Zelf hou ik van antihelden, ambigue personages en dorpse mysteries, en The Silencing vinkt al die vakjes af.

Hoe voelde het om België in te ruilen voor Canada?

Pront: Koud. Ik kwam er aan in mijn jeans en trainingsvest, maar er lag zoveel sneeuw dat ik zonder het te beseffen over een picknickbank wandelde. Ik ben dan maar snel snowboots gaan kopen. Het werken zelf was er ook anders. In België kom ik ermee weg om iedereen te commanderen, ginder ligt dat iets gevoeliger. (lacht) Je komt er terecht in een industrie waar iedereen zijn zegje doet. Dat was aanpassen, maar het was wel boeiend. Die mensen zijn ook geen idioten. Ze hebben allemaal een mening, maar je bent er vaak ook effectief iets mee.

Robin Pront maakt alwéér een film in de bossen: 'Ik ben nog snel snowboots gaan kopen'

Is de film geworden wat je ervan had verwacht? De recensies waren niet allemaal even mals.

Pront: Goh, ik heb veel respect voor filmkritiek. Zulke recensies zijn niet leuk om te lezen, maar ik kan dat wel plaatsen. Ook omdat ik weet hoe het eraan toeging op de set. Er is behoorlijk wat herschreven tijdens de opnames en door tijdsdruk moesten we af en toe dingen vereenvoudigen. Zo was het personage Blackhawk, een Native American politieagent, aanvankelijk meer uitgewerkt, maar bleek zijn verhaallijn plots wat gevoelig te liggen in het huidige klimaat. Ik snap dat, maar daardoor is het personage wel eendimensionaler geworden. Voor alle duidelijkheid: ik ben trots op The Silencing. De film deed het goed in de Amerikaanse bioscopen en was zelfs een tijdje de meestbekeken film op iTunes. Het publiek heeft zijn weg naar de film gevonden.

Speelde de pandemie op dat vlak enigszins in je voordeel?

Pront: Ik denk niet dat ik deze pandemie ooit als iets positiefs kan zien, maar ze heeft ongetwijfeld een invloed gehad, ja. Als er op hetzelfde moment tien blockbusters in de bioscoop hadden gespeeld, waren er allicht minder mensen naar The Silencing gaan kijken.

Is zo’n buitenlands avontuur voor herhaling vatbaar?

Pront: Ik heb al nieuwe scenario’s aangeboden gekregen en sta er zeker voor open, maar ik wil eerst Zillion (zijn film over de gelijknamige Antwerpse discotheek die momenteel door covid-19 stilligt, nvdr.) afkrijgen. Sinds D’Ardennen en The Silencing krijg ik bovendien vooral scenario’s die zich in een bos afspelen opgestuurd. Terwijl ik in feite totaal geen natuurmens ben. (lacht) Hoog tijd voor een discotheekfilm, dus.

The Silencing, nu te bekijken op dvd en via Google Play.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content