Recensie: Captive

Mendoza gaat met de kidnapthriller ‘Captive’ de actietoer op, al hoef je daarom nog geen Chuck Norris te verwachten.

Dat de Filippijnse festivalfavoriet Brillante Mendoza niet voor één gat te vangen is wisten we al van bekroonde maar gecontesteerde films als Serbis, Kinatay en Lola. Met zijn nieuwe langspeler – de kidnapthriller Captive – gaat Mendoza zowaar de actietoer op, al hoef je daarom nog geen Chuck Norris te verwachten. Wie wel meedoet in deze volledig vanuit de losse pols en zonder scenario geschoten guerillatrip is Isabelle Huppert. Zij vertolkt een Franse, katholieke welzijnswerkster die op een Filippijns toeristeneiland, samen met nog een dertigtal anderen, wordt ontvoerd door Allah Akbar-brullende, tot de tanden gewapende en sadistische moslimterroristen.

Mendoza baseerde zich op de terreuractie uit 2001 van de Abou Sayyaf-groep, al heeft hij duidelijk niet veel tijd verloren met contextualiseren en psychologiseren. Geen enkel personage – zelfs dat van Huppert niet – wordt ook maar enigszins uitgewerkt, terwijl de schietpartijen en jungleraids weinig meer zijn dan knullig geschoten en warrig gemonteerde actiepulp. Geen wonder dat Huppert voortdurend al krijsend en met de daver op het lijf door de film rent, alsof ze zich onscreen afvraagt: ‘Had ik niet beter een ander project gekozen en: waar blijft Chuck Norris wanneer je hem nodig hebt.’ Een allesbehalve briljant gijzelingsdrama dus waarmee Mendoza zich bovendien niet veel moslimvrienden zal maken. (Dave Mestdach)