‘Goede filmmakers zijn mensen met verrassende interpretaties’ (Benh Zeitlin)
De Amerikaanse jongeling Benh Zeitlin is nog geen dertig, maar de filmwereld ligt nu al aan zijn voeten. De reden? Zijn droomdebuut Beasts of the Southern Wild. Een gesprek.
Je komt uit een creatief nest. Je vader is bijvoorbeeld de grondlegger van het New York Center for Urban Culture. Kreeg je de creativiteit met de paplepel ingegeven? Benh Zeitlin: “Dat is moeilijk te zeggen. Toen ik klein was had ik het doel voor ogen om professioneel atleet te worden, maar dat lukte niet echt. Ik werd wel altijd aangemoedigd om buiten te spelen. Ik mocht niet enkel binnen naar tv zitten staren. Dat heeft wel een effect gehad op de persoon die ik vandaag ben. Ik verzon vaak werelden toen ik klein was”
Tijdens je tienerjaren heb je partner-in-crime Lucy Albar ontmoet. De film is voor een stuk gebaseerd op een toneelstuk van haar. Was er meteen een creatieve vonk? Benh: “Wij waren de twee personen die niemand leuk vond (lacht). Dat schepte wel een band. Lucy is hilarisch en heeft bovendien een heel politiek incorrect gevoel voor humor. Ik denk dat iedereen zich daardoor beledigd voelde, maar volgens mij was ze erg grappig. Ik herinner mij ook dat haar kousen verschrikkelijk stonken. Ze legde die dan op de verwarming waardoor de geur niet te harden was. Daardoor schrok ze waarschijnlijk iedereen af. Sinds onze ontmoeting sturen we alles wat we schrijven naar elkaar. Dat heeft onze creatieve band wel aangewakkerd. Lucy is fantastisch.”
Zwevend ruimteschip op water
Je twee hoofdrolspelers Quvenzhané Wallis (Hushpuppy) en Dwight Henry (Wink) zijn debutanten in de filmwereld. Merkte je meteen dat het goed zat tussen hen? Benh: “Er was onmiddellijk sprake van chemie tussenbeide. We zagen Quvenzhané (Hushpuppy) al eerder werken met enkele professionele acteurs, maar dat kwam veel te geforceerd over. Toen kwam Dwight Henry (Wink) in het spel. Het was ook zijn eerste grote rol. Ik dacht eerst dat het handig zou zijn om een acteur te hebben die haar begeleidde, maar uiteindelijk speelden twee totale nieuwkomers de hoofdrollen. Daardoor zaten ze meteen op dezelfde golflengte en hielpen ze elkaar. Ze behandelden elkaar als gelijken, niet als vader en dochter.”
Bathtub is een enorm kleurrijke gemeenschap. Stel dat je God kon spelen om je eigen wereld te creëren, hoe zou die fantasiewereld er dan uitzien? Benh: “Mijn ideale fictiewereld zou niet zoveel verschillen van Bathtub. Constructies in bomen of moerassen zijn echt wel mijn ding. Daarnaast hou ik heel erg van water. Als ik mijn eigen wereld kon scheppen, zou het sowieso op water zijn. Iets zoals een gigantisch complex met boten. Een zwevend ruimteschip, maar dan op water. Ook zouden er kleine bootjes zijn waarmee je overal heen kan. Meer zal ik niet zeggen of ik verpest misschien een van mijn volgende films.”
Je bent regisseur, componist, scenarioschrijver, etc. Wat doe je het liefst? Benh: “Ik haal het meest voldoening uit de muziek. Dat komt op de meest natuurlijke manier bij mij op, meer dan het schrijfproces. Het gebeurt heel instinctief. Wanneer de muziek in mij opkomt, dan begint de film pas vorm te krijgen. Voor ik dat punt heb bereikt, ben ik wat angstig en onzeker. Wanneer ik de muziek in mijn hoofd heb, ben ik volledig zeker dat het iets zal worden.”
De wereld, een rondrijdende truck
Geloof je dat het medium film mensen kan aanzetten om iets te veranderen aan de wereld, aan de opwarming van de aarde bijvoorbeeld? Benh: “Het is mogelijk, maar film leent zich daar niet toe. Als ik echt iets aan de opwarming van de aarde wou doen, zou ik geen films maken. Dan zou ik mijn energie en geld op een andere manier besteden. Maar ik denk wel dat film het denkpatroon kan beïnvloeden. Goede filmmakers zijn mensen met verrassende interpretaties. Bijvoorbeeld over de opwarming van de aarde. Het medium zelf is zeker geen direct pad naar verbetering. Mensen die pretenderen van wel frustreren me. Als je echt verbetering wil, waarom stort je dan geen miljoen dollar aan liefdadigheid in plaats van een film te maken?”
Beasts of the Southern Wild wordt overstelpt met lovende kritieken. Heb je geen schrik dat iedereen teruggrijpt naar je debuut om je volgende films te beoordelen? Benh: “Mijn grootste angst was dat ik na Beasts misschien nooit meer een andere film zou kunnen maken. Het omgekeerde is echter gebeurd. Het was trouwens nooit mijn bedoeling om een carrière als regisseur te beginnen, dus waarom zou ik druk moeten voelen? Weet je dat het zelfs de bedoeling was om de film te laten zien in een rondrijdende truck? Het is een grote truck geworden.” (CJP/Joshua Kint)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier