Bert Kruismans: ‘Ik heb me nooit laten opjagen’

Het is gebeurd: Bert Kruismans mag zich voortaan de allerslimste noemen. ‘Ik sla blijkbaar heel veel informatie op.’

Na een onwaarschijnlijke thriller, met Stany Crets als ’the villain who just won’t die’, won Bert Kruismans De Allerslimste Mens ter Wereld. De komiek blonk, net als zes jaar geleden, uit met zijn encyclopedische kennis. ‘Mijn eerste finalespel in zeven jaar. Er was niet veel verschil met toen, al ging alles nu veel sneller met Stany die vaak tot vier goede antwoorden wist te raden. Stany was wellicht de meester-tacticus van dit seizoen, Ben Crabbé de deelnemer met het meeste kennis. En ik? De meest koelbloedige misschien? Ik heb me nooit laten opjagen.’

Zelfs voor een rondje veldslagen raden, draait u uw hand niet om. Waar zit dat allemaal onder die hersenpan? Bert Kruismans: Moeilijk te zeggen. Ik lees veel, al sinds ik kind was. Leopold I en zijn tijd van Carlo Bronne, De ontdekkingsreizigers… Het is dankzij dat boek dat ik een vraag over de Conquistadores kan beantwoorden. Die kennis zit nog altijd ergens in mijn hoofd. Ik sla heel veel informatie op. Zo wist ik een ronde met oude filmsterren zoals Bob Hope vlot te beantwoorden omdat ik al die oude films vroeger op zondagmiddag bij de BRT heb gezien.

Is dementie dan een schrikbeeld voor u: ouder worden en niet meer op iets kunnen komen? Kruismans: Ik denk dat dat inderdaad niet prettig moet zijn. Zoals Jan Leyers het me eens zei: ‘Met ouder worden, komt het antwoord alleen niet meer zo snel. Net als bij seks’. Ik kan alleen van dat eerste spreken en de kennis blijft gelukkig nog snel komen. Al gaat het wel al wat achteruit. Zo kan ik met plezier op tv kijken naar oude Poirot-afleveringen waarvan ik de whodunit al lang vergeten bent.

Heeft die kennisdrift iets met uw studies te maken? Kruismans: Ik heb eerst rechten gestudeerd en daarna wijsbegeerte. Dat deed ik eigenlijk in de hoop om het ooit tot ambassadeur te schoppen: ’s morgens al in de whisky vliegen, het zei me wel wat. Die hang naar weetjes komt misschien wel door de jurist in mij: juist is juist! Zo kan ik mij in de zetel voor tv kwaad maken om flaters. Een item over Belgische para’s in het journaal bijvoorbeeld waarbij beelden van Franse para’s getoond worden. Belgische para’s zijn oorspronkelijk opgeleid door de Britten dus dragen het embleem op hun baret rechts, de Franse doen dat uiteraard andersom. (Ziet onze verbaasde blik) Ik word daar voor behandeld, hoor.

U brengt trouwens ook een bescheiden Franstalig mediacircus op de been. Loont optreden in Wallonië? Kruismans: Het loont vooral om van onder de Vlaamse kerktoren vandaan te komen. Oké, als kleine middenstander zie ik mijn klantenpotentieel fors toenemen door ook over de taalgrens op te treden. Maar het verruimt ook je blik. Het volstaat niet om mijn Nederlandstalige grappen te vertalen in het Frans, hoor. Ik moet de plaatselijke cultuur bestuderen, waardoor je wereld groter wordt. Om diezelfde reden treed ik ook graag op in Nederland. En broeden we voorzichtig plannen om het in de toekomst ook in Frankrijk te proberen. Alweer een andere cultuur om me in te verdiepen.

Onze vorst is dezer dagen op zoek naar een wondermens die de oplossing weet voor onze communautaire problemen. Mag hij de allerslimste van het land bellen? Kruismans: Euh, ik ga mijn gsm toch maar uitlaten de komende dagen. Los van het feit dat ik geen politicus ben, vrees ik dat ik door sommigen meteen wordt uitgemaakt voor Walenvriendje. Het is alsof je automatisch als verrader bestempeld wordt als je nog maar in de andere helft van het land komt. Het is alsof er een bangelijke Joegoslavisering aan de gang is.

Hans Van Goethem