Tv-tip: de feelgood sportkomedie ‘Stick’, met Owen Wilson als voormalig golfer

Voormalig golfer Pryce Cahill heeft betere tijden gekend. Hij brengt golfclubs aan de man in een sportwinkel, scheurt rond met een aftandse sportwagen en vult zijn avonden met bier en een hasjpijp, in afwachting van de dag dat zijn ex hem uit hun gezinswoning laat zetten. Als het eindelijk zover is, ontdekt hij de zeventienjarige Santi, een knul die de golfbal net zo hard en precies raakt als hijzelf in zijn gloriedagen.

Een voormalige prof aan lagerwal, een wonderkind, de belofte van een nieuwe kans: Stick schuwt de clichés niet en vinkt netjes alle vakjes van de feelgood sportkomedie af. Vernieuwing hoef je dus niet te verwachten. De wisselwerking tussen Santi’s Spaanstalige moeder Elena (Mariana Treviño) en Mitts (Marc ‘WTF’ Maron), de norse beste vriend van Pryce, levert klassieke comedy op – met de belofte van een vleugje romantiek. En uiteraard bolt het viertal van golftoernooi naar golftoernooi in een grote camper vol kleine ergernissen, met drie extra hondjes aan boord. Maar je investeert met plezier wat van je zuurverdiende vrije tijd in deze personages, die elk op hun manier een rouwproces doormaken: echtscheiding, de dood van een partner of kind, het verlies van een droom. Stick nestelt zich daarmee comfortabel tussen een sportkomedie als Ted Lasso en Shrinking, de sadcom met Harrison Ford, twee van Apple TV’s grootste hits tot nog toe.

De grootste troef van de reeks is hoofdrolspeler Owen Wilson, die er ondanks zijn status altijd uitziet alsof hij net zijn laatste tien dollar aan bier en een hasjpijp heeft uitgegeven. Hij is perfect als de gekneusde maar zachtaardige Pryce en doet het warme hart van deze bescheiden productie alleen maar harder kloppen. Stick is uw luie hangmatgenoegen voor deze zomer. Aaibaarheidsfactor tien.