Tv-tip: Bockie de Repper ging een maand in een rusthuis leven om over zijn doodsangsten te spreken

© Play
Tobias Cobbaert

Ook een jolige bourgondiër als Bockie de Repper worstelt wel eens met moeilijke gedachtes. Naar eigen zeggen heeft de ­Aalstenaar veel last van doodsangsten. Niet alleen omdat hij beseft dat zijn levensstijl niet in zijn voordeel speelt, ook omdat hij zijn vader en een nonkel op jonge leeftijd verloor aan een hartaanval. ‘Sommige mensen zeggen dan dat je daar niet bang voor moet zijn omdat je er niets van voelt en alles gewoon zwart wordt. Motherfucker, dat is net het probleem!’

Als televisiemaker heeft hij het geluk dat hij die angsten in programma’s kan omzetten. Vorig jaar ging hij met zijn vriend Jeroom mee op reis om de assen van diens broer Boris uit te strooien. Het leverde mooie televisie op, maar Bockie bleef met zijn angsten zitten. In Bompa Bockie leeft hij dertig dagen lang met de oudere mensen in een woonzorgcentrum en spreekt hij met hen over het leven en de manier waarop het eindigt.

Hoe pak je zo’n bezoek aan? ‘Yo, ik ben bang voor de dood, jullie gaan bijna dood, laten we erover spreken’?

Bockie de Repper: (lacht) Daar kwam het eigenlijk wel op neer. Uiteraard zit er een redactie achter het programma, maar er was weinig gepland. Doordat ik zelf als oude man geschminkt werd, hadden sommige bewoners zelfs niet door dat ik geen echte bejaarde was. In elk geval ben ik vlot opgenomen in de groep. Ik ben sowieso sociaal aangelegd, en ik heb gebruikgemaakt van alle levenservaring die daar verzameld zat om diepgaande gesprekken te voeren. Alleen moesten ze me er in het begin soms op wijzen dat ik niet té aanwezig mocht zijn.

Veel mensen willen wel lang leven, maar niet in een rusthuis belanden.

Bockie: Volgens mij is men vooral bang om af te takelen. Vanaf dat je hulpbehoevend wordt, moet je een deel van je fierheid opgeven. Maar of je nu thuis of in een woonzorgcentrum aftakelt, dat lijkt me even erg. In een woonzorgcentrum ben je tenminste nog omringd door mensen om een babbeltje mee te slaan.

Wat heb je uit je gesprekken geleerd?

Bockie: Mag ik melig zijn? Wat mij enorm heeft gerustgesteld, is dat het leven om liefde en vriendschap blijft draaien. Ook besef ik dat ik nú mooie herinneringen moet maken. We zijn graag verliefd, we zijn graag bij onze vrienden, en ik heb gemerkt dat oude mensen die herinneringen gebruiken als ­munitie om in hun oude dag overeind te blijven.

Je hebt er niet aan gedacht om gewoon wat gezonder te leven in plaats van een programma te maken?

Bockie: (lacht) Welkom in de dualiteit van mijn leven. Net doordat ik zo bang ben voor de dood, probeer ik alles uit het leven te persen. Soms pers ik te snel, maar langs de andere kant: gezond leven kan zo saai zijn. Ik probeer ervoor te zorgen dat elke dag een mooie dag is, en mooie dagen zijn niet altijd gezonde dagen.

Maandag 15.04, 21u15, Play4

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content