Recensie ‘De Grote Sprong’

De eerste aflevering van het vtm-showprogramma De Grote Sprong bestond vooral uit Het Grote Niets.

‘Ik hou van water. Daarom doe ik mee’. Zo eenvoudig kan het leven zijn als je Ian Thomas bent en deelneemt aan De Grote Sprong, de nieuwe vtm-show waarin enkele Bekende Vlamingen zich aan schoonspringen wagen. Al bleek uit de daaropvolgende beelden van Ians eerste trainingen niet meteen een echt innige relatie tussen de zanger en het zwembad, veeleer een wederzijds wantrouwen: de jongeman begon wel vol goede moed maar raakte zo van slag door de kritiek van zijn trainer dat hij nauwelijks nog op een normale manier het water in kon stappen, laat staan springen. Misschien was het dan toch de liefde voor de aandacht die hem naar De Grote Sprong had gedreven, zoals wellicht de meeste kandidaten – voor het plezier hijst niemand zich in een badpak om dan live op televisie van ettelijke meters hoog naar beneden te duikelen.

Het kwam uiteindelijk goed met Ian Thomas: hij vond zijn vertrouwen terug en sprong op het einde zelfs van de tienmeterplank het water in, een duik die hem ook een plaats in de halve finale van het programma bezorgde. Thomas’ gestuntel was echter wel een van de weinige lichtpuntjes in de eerste aflevering van De Grote Sprong, dat voor de rest vooral uit Het Grote Niets bestond. Dit soort shows hebben wel vaker te lijden onder een hoog opvulgehalte, maar doordat het ‘moment de gloire’ bij schoonspringen maar een paar seconden in beslag neemt, viel dat hier nog harder op. Ook al omdat de makers blijkbaar nauwelijks interesse hadden om het publiek wat mee informatie mee te geven over het schoonspringen zelf – toch een Olympische discipline – en alle tijd liever vol plamuurden met nietszeggende praatjes met de deelnemers voor en na hun duik.

Hoogtepunt was het gesprek met de onfortuinlijke Sean Dhondt, die tijdens een training zijn trommelvlies had gescheurd en niet meer het water in mocht, maar die toch nog een zwembroek had aangetrokken om van op een duikplank te komen vertellen dat hij hoopte een van de volgende weken mee te doen. Zoveel opoffering, daar kun je alleen maar bewondering voor hebben. Bijna spijtig dat ik niet meer voor tv zal zitten als hij alsnog het water in mag.

Stefaan Werbrouck