‘Make Belgium Great Again is te lief, te flauw en te bang om echt te bijten’

Vandaag komt de tweede aflevering van Make Belgium Great Again op het scherm. Dit vond onze recensente van de eerste episode.

‘Afvalophaling + Zeebrugge’. Het is een wat ongewone zoekopdracht als je zoals ik in Herent woont, maar na het bekijken van Make Belgium Great Again moest ik het weten. Is Zeebrugge werkelijk de enige plek in het land waar het gebruik van aparte vuilniszakken nog niet is doorgedrongen? Waar men lege deosticks samen met een venkel met bruine vlekjes in een ordinaire vuilniszak op de stoep mag zetten? Is dit de enige deelgemeente van West-Vlaanderen waar men nog nooit van sorteren heeft gehoord? Waar composteerbare voedselresten bij incontinentieluiers worden gekieperd?

Niet als ik de website van de stadsdiensten mag geloven. Ook in Brugge geldt het regime van de gescheiden zakken. Groen voor overtijdse groenten, bruin voor al de rest. Helder. Duidelijk. En verwarrend. Want wat te denken van alle verlepte sla en geblutste tomaten die de goedzakken van Make Belgium Great Again uit dichtgeknoopte grijze zakken plukten? Grijze, niet eens officiële stadszakken. Waren de eigenaars niet alleen voedselverspillers maar ook nog eens slecht geïntegreerde burgers die de regels van het sorteren aan hun Gucci-laarzen lapten? Of zat het probleem dieper en was deze hele nachtelijke strooptocht op zoek naar eetbare voedseloverschotten niet meer dan opgezet spel? Had het uit aspartaam opgetrokken team van Make Belgium Great Again die zakken zelf gevuld en tegen willekeurige gevels gedropt? Was dit gewoon fake activisme?

Het idee was nochtans het beste van het hele programma. Als protest tegen de berg voedsel die wij jaarlijks weggooien – zo’n 350 kilo per persoon – het voortijdig weggesmeten voedsel weer uit vuilniszakken vissen, het tot topgerechtjes laten bereiden door een topchef en het voorschotelen aan de mens uit wiens vuilniszak het afkomstig was. De eigenaars van de vuilniszakken hadden allemaal een uitnodiging voor een diner in de duinen in de bus gekregen en hoorden op het einde waar de topkok de ingrediënten gevonden had. Ze beloofden allemaal met een blos van de Cabernet Sauvignon op de wangen hun leven te beteren en vanaf nu te letten op wat ze wel en niet in de vuilniszak kieperden. Eind goed, al goed.

Make Belgium Great Again is een programma dat breed glimlachend beterschap nastreeft voor het land en de wereld, en dat liefst op Disney-achtige wijze. De guerrillero’s die Frances Lefebure omringen zien er alleraardigst uit, ze zijn aaibaarder dan angorakonijnen – die kunnen nog venijnig bijten – en in mijn verbeelding ruiken ze allemaal naar appeltjes.

Soundtrack en beeldvoering doen er alles aan om de acties die dit welopgevoede en proper gewassen team onderneemt zo spannend mogelijk te laten lijken. Lijken, want in de realiteit is het allemaal een pak minder heldhaftig. Om de mensheid attent te maken op de formulieren die elk van ons in het gemeentehuis kan invullen om van passieve actieve orgaandonor te worden, slopen ze op klaarlichte dag, tijdens de openingsuren, verschillende gemeentehuizen binnen en vroegen ze aan de dienstdoende ambtenaren of ze zich konden registreren als orgaandonor. Die spectaculaire actie werd helemaal gefilmd met een wiebelige, verborgen camera. Stel je voor dat je in het gemeentehuis betrapt wordt terwijl je een formulier ondertekent.

‘Heb jij al eens iets illegaals gedaan?’ vraagt de ene activist van MBGA aan de andere. ‘Nee, natuurlijk niet.’ Of toch wel: mascara gestolen. Die nacht gaan ze voor het grote werk: een N kleven over de L van Lier. Het is even de wet overtreden om het goede doel te dienen.

Mij deed het vooral vermoeden dat Make Belgium Great Again een prima vlog op YouTube zou zijn. Maar om er een echt programma van te maken? Nah, daarvoor is het te lief, te flauw en te bang om echt te bijten. En toen was ik nog niet eens gestruikeld over de kleur van de vuilniszakken. Daar hing écht een geurtje aan.