Tine Hens
‘In “Ex-gangster” staart Boeckx liever naar de bicepsen van Vanhamel dan hem een kritische vraag te stellen’
Vier brengt een documentairereeks over ex-gangsters. Onze tv-recensente nam de eerste aflevering onder de loep, maar was niet onder de indruk. ‘Ex-gangster is een documentaire op de rand van de misdaadporno.’
Geen kind in de jaren tachtig dat niet wist wat een geldtransport was. Om de haverklap werden ze overvallen. En als er in die jaren eens geen overval plaatsvond, dan werd er wel iemand ontvoerd of een bomaanslag gepleegd. Onze gesprekken op weg naar school meanderden tussen de Bende van Nijvel, de Bende van Haemers en de CCC, waarvan we die laatste de grappigste vonden omdat we van cellulles enkel het middenstuk onthielden. Lul.
Er was een bende waar we het nooit over hadden. Omdat we er het bestaan niet van kenden, en ook omdat we ze in ons kinderlijke brein verwarden met die van Patrick Haemers. Gelukkig – nu ja – zijn er documentairemakers die er hun beroep van gemaakt hebben om in de misdaadverhalen van hun eigen jeugd te duiken en de hoofdrolspelers van toen uit de vergeetput op te diepen. Zo volgde Peter Boeckx het afgelopen jaar Danny Vanhamel, de man waarover wij het als kinderen van de jaren tachtig nooit hadden.
Tenzij die ene keer.
In u0022Ex-gangsteru0022 staart Boeckx liever naar de bicepsen van Vanhamel dan hem een kritische vraag te stellen
Het was op een zondagavond. Mijn broer had zich met een vriend in een bos langs de E40 verstopt om een bijzondere vogelsoort te observeren. In plaats van de verhoopte visarend kregen ze een man voor de lenzen van hun verrekijker die mijn broer later steevast zo zou omschrijven: ‘Zijn spieren waren zo opgeblazen dat we vreesden dat ze zouden ontploffen.’ De man groef een zwarte zak op en haalde er iets uit wat op een geweer leek. Mijn broer had voldoende misdaadfilms gezien om te weten dat hij op zulke momenten het best zo één mogelijk werd met de natuur, maar hij gilde. De man keek op, schoot in hun richting en vluchtte weg.
We weten nog altijd niet wie de man was en van welke bende uit de jaren tachtig hij lid was. De politie liet hem een foto van een zekere Danny Vanhamel zien. Even aarzelde mijn broer, maar hij kon bevestigen noch ontkennen dat hij het was.
Toen ik de bejaarde Vanhamel tussen zijn piepende fitnesstoestellen zag rondscharrelen – terwijl zijn vrouw broodjes smeert, hangt de man wat tussen de gewichten – vroeg ik me voor het eerst in al die jaren af of hij het niet was. We zullen het nooit weten. Niet omdat Vanhamel het niet zou vertellen, want Vanhamel glimt als een opgeblonken kerstbal bij alle herinneringen aan zijn misdaden die hij van Boeckx ongegeneerd en ongestoord mag ophalen. Wel omdat Boeckx er nooit naar zou vragen.
Ex-gangster is een documentaire op de rand van de misdaadporno. Vanhamel mag uit zijn nek kletsen over het karakter van staal dat hij heeft. Ah ja, ooit was hij ballenraper, hij nam zich voor geen ballenraper te blijven en kijk eens waar hij nu staat? Euh, denk je dan, nog steeds met gewichten te zeulen alsof je een onzekere puberjongen bent? Nee, volgens Vanhamel is zijn obsessie met iedere spier in zijn lichaam het bewijs dat hij karakter heeft. Net zoals arme postbodes overvallen, flitste me door het hoofd. Maar Boeckx staart liever als een kwijlende hond naar de bicepsen van Vanhamel dan hem ook maar een kritische vraag voor de voeten te werpen. Waarom hij misdadiger werd, wil Boeckx met de naïviteit van de reporter voor de lokale schoolkrant weten. Snel geld verdienen. Met alle rare kronkels die er in zijn hoofd liggen, waagde Vanhamel het zelfs dát een bewijs van karakter te noemen. Een slecht karakter, maar toch: karakter. Nee, in het fitnesshol van Vanhamel stond geen man met een gram wroeging in zijn opgepompte lijf. ‘Getraumatiseerd?’ blies hij omdat Boeckx er voor de vorm toch eens naar polste. ‘Er zijn mensen die al een trauma hebben als ze hun brievenbus openen.’ Vanhamel was niet de enige ex in zijn fitnesszaal. Als je als reportagemaker zoveel opschepperij over gepleegde misdaden laat passeren, mag je je gerust afvragen of je niet beter ‘ex-journalist’ voor je naam laat tatoeëren.
Ex-gangster, elke donderdag op Vier.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier