2020 was het jaar van Streamz, het Vlaamse antwoord op Netflix. Maar de beste series van eigen bodem zag je dit jaar op Canvas.
1 Als je eens wist
(canvas)
Iets zo lelijks als kindermishandeling en -verwaarlozing werd zelden met zoveel respect voor het leed in beeld gebracht als in deze reeks van Hilde Van Mieghem.
2 Kinderen van de Holocaust
(canvas)
Iets zo vreselijks als de georganiseerde uitroeiing van Joden, homo’s en andersdenkenden werd zelden zo doorleefd verwoord als door kinderen die hun ouders, grootouders, tantes of ooms verloren in of op weg naar concentratiekampen.
3 Albatros
(streamz)
Overgewicht ondermijnt het zelfbeeld. De ernst van te veel lichaamsgewicht wordt hier enigszins lichtvoetig benaderd. Tragikomisch is het woord.
4 Cel vermiste personen
(één)
Wie verdwijnt wordt geseind en gezocht door de Cel Vermiste Personen. Fatma Taspinar liep mee en deed veel meer dan de oude Senseo vervangen. Het werd een puik portret van opvallend bescheiden mensen.
5 De anderhalve meter show
(vier)
Humor in tijden van corona kan zo flauw smaken dat het lachen je snel vergaat. Hier bleven we er bijna in. Wat ook niet ideaal is voor de gezondheid.
6 Vijf jaar hier
(canvas)
Wat vluchten betekent door de ogen van vluchtelingen. Soms schoon, meestal bikkelhard.
7 Komen te gaan – corona
(één)
Afscheid nemen als je niemand mag aanraken. Afscheid nemen met mondmasker en handgel. Door corona woog de dood nog zwaarder door.
8 In de ban van Tsjernobyl
(canvas)
Kernenergie is veilig tot het fout loopt. Nuchter portret van een besmette streek en wie er woont.
9 GR5
(één)
De verhaallijnen kronkelden soms als pieren over elkaar, maar dat heb je met wandeltochten. Je weet waar je begint, zelden waar je eindigt.
10 Besmet
(canvas)
Microscopisch kleine stukjes genetisch materiaal die dood noch levend zijn, zijn voldoende om bomen van mensen te vellen. Het Tropisch Instituut onderzoekt wat wij niet zien en wat sommigen maar moeilijk kunnen geloven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier