Charlotte Adigéry & Bolis Pupul triomferen in de AB met snedige teksten en groovy beats

In een uitverkochte AB stelden Charlotte Adigéry en Bolis Pupul, momenteel het hipste muzikale duo van het land, hun debuut Topical Dancer voor met een show waarin spelplezier en professionaliteit naadloos werden verweven.

Het debuutalbum van Charlotte Adigéry & Bolis Pupul verscheen op dezelfde dag als de nieuwe Stromae, en rolde toch over de tongen van menig muziekliefhebber. Om maar te zeggen dat er een grote Belgische release is verschenen. Zelfs de mensen van Pitchfork en Anthony ‘The internet’s busiest music nerd’ Fantano waren vol lof over onze lokale muziektrots. Dat het duo haar nieuwe album voor een uitverkochte AB mocht voorstellen op dezelfde dag dat ze een sectoraward van de MIA’s ontvingen, voelde dan ook bijna profetisch.

De triomftocht begon toen Charlotte & Bolis het publiek verwelkomden op de gezapige tonen van Hey. De midtempo beat maakte meteen duidelijk dat de speelse electropop even goed in een gezellige technoclub tot z’n recht zou komen. Wie toch stil bleef staan om aandachtig naar de woorden van Adigéry te luisteren, kreeg de ene na de andere gevatte, maatschappijkritische oneliner te horen. Ook de opvallende outfits van het duo – hij in een rood kostuum, zij in een gekke kamerjas van dezelfde kleur – drukte de ethos van de muzikanten goed uit: keurig verzorgde muziek met heel wat hoeken af.

Ingecalculeerde ironie

Tijdens het groovy Blenda, waarmee het tempo een eerste keer omhoog mocht, vuurde Adigéry een guitige ‘say what?!’ af op het publiek. Het voelt inderdaad raar om te schrijven hoe een volle zaal de woorden ‘go back to your country where you belong’ stond te zingen naar een zwarte vrouw. Uiteraard was dat ingecalculeerde ironie, en wie niet over genoeg zelfrelativering beschikte om hier even bij stil te staan zonder dat het plezier daardoor bedorven werd, was beter thuisgebleven.

Dat aanstekelijke gevoel voor humor leverde doorheen heel de set memorabele momenten op. Zo waren er de gekke robotdansjes van Bolis in Making Sense Stop, of de expressieve manier waarop Charlotte tijdens It Hit Me effectief uitbeeldde hoe ze als tiener sensueel leerde eten. Tijdens dat laatste nummer bevestigde de zangeres ook eindelijk dat haar favoriete blad waar ze die tips in vond wel degelijk de Joepie was.

Oprechte emoties

Laat het echter duidelijk wezen dat de humor en de feestbeats geen façade waren, maar dat de muziek en show veel meer te bieden hadden. Zo slaagde Adigéry er tijdens Haha in om haar lachjes live perfect op de beat te synchroniseren, zonder de studiomagie van de albumversie. Ook de slimme manier waarop verschillende nummers in elkaar overliepen in een coherente mix, deed soms denken aan precies uitgekiende technosets. Bovendien bewees een traag nummer als het spacey Reappropriate dat Adigéry’s stem ook zonder beat een betoverend nummer kan dragen. Het spelplezier spatte elke seconde van het podium af, zonder ooit aan professionaliteit in te boeten.

Wanneer de muziekstroom dan toch even stilgelegd werd, uitte Adigéry – even meertalig in haar bindteksten als in haar songs – vooral oprechte dank aan het publiek. ‘Mijn baby van zeven maanden ligt hier backstage en ik ben extreem moe, maar door jullie hier te zien komen mijn dromen uit’. Naar het einde toe raakte ze zelfs eventjes geëmotioneerd, wat resulteerde in een innige knuffel tussen haar en haar partner in crime.

Plagende bisronde

Na de aanstekelijke baslijn van Ceci n’est pas un cliché verdween het duo heel eventjes van het podium, waarop het publiek voor geen moment geloofde dat er géén bisronde kwam. Op zichzelf ook een concertcliché?

Vergeef uw muziekrecensent de bovenstaande kwinkslag, want als encore moest hij het treiterende Thank You slikken, waarin Adigéry op spottende wijze haar critici bedankt voor alle ongevraagde meningen. Onze oprechte excuses, al konden we de ironie zeker appreciëren en swingden we gezwind mee met de rest van het publiek. Gelukkig maar, want als we door zo’n plagende tekst op stang werden gejaagd, waren we beter thuisgebleven.