Nee, voor Nicky Du Soleil is schlager geen grap

Hij zingt over onbeantwoorde liefde in de frituur, noemt zijn fans ‘zonnestraaltjes’ en probeert een frisse wind door het schlagergenre te blazen: maak kennis met Nicky Du Soleil.

Van alle nummers die mij dit jaar al geraakt hebben, is Marie van Nicky Du Soleil het verrassendste. In deze song vertelt de zanger hoe verliefd hij is op een vrouw die in de frituur werkt, maar dat zij al verliefd is op iemand anders. De videoclip speelt zich uiteraard af in een frietkot, maar we zien Nicky en twee van zijn kompanen ook in spierwitte pakken in een choreografie aan de Vlaamse kust.

Je kan er niet omheen: dit is schlagermuziek. Nu is het Vlaamse levenslied geen traditie waar ik in het dagelijkse leven vaak naar grijp, maar Nicky Du Soleil doet er iets bijzonders mee. De melancholie van de onbeantwoorde liefde wordt benadrukt door de autotune op de zang, alsof Sam Gooris wat tips aan cloudrappers Bladee en Yung Lean had gevraagd. Ook de huilende synths in de beat raken me dieper dan wat je doorgaans op het Schlagerfestival zou horen.

En ik ben duidelijk niet de enige. Eind deze maand brengt Du Soleil zijn debuutalbum Na regen komt zonneschijn uit. Daar hoort ook een releaseshow bij in de Botanique, doorgaans geen podium waar schlagerzangers optreden. Toch zijn er genoeg benieuwde zonnestraaltjes (zoals hij zijn fans noemt) om de Rotonde in mum van tijd uit te verkopen.

‘Het gaat over de mooie en de duistere kanten van de liefde’, vertelt Du Soleil over zijn debuut wanneer ik hem samen met zijn producer Rudy Rak ontmoet voor een koffie in het centrum van Brussel. ‘Alles is gebaseerd op dingen die ik zelf heb meegemaakt.’

Was je ooit echt verliefd op je frituriste?

Nicky Du Soleil: (lacht) Nee, zó letterlijk is het niet. Maar het gaat over oprechte gevoelens.

Die gevoelens zijn opvallend melancholisch.

Du Soleil: Daar speel ik zeker mee.

Rudy Rak: Dat maakt het herkenbaarder. Muziek die alleen maar over de blije kant van de liefde gaat, is flauwer. Soms gebeuren er ook minder leuke dingen.

Hoe is de balans? Gaat het album vooral over regen of over zonneschijn?

Du Soleil: Volgens mij is het redelijk fiftyfifty. Misschien iets meer zonneschijn, want we blijven natuurlijk Nicky Du Soleil. Iedereen moet vrolijk zijn. Ook de meer verdrietige nummers worden op een dansbare manier gebracht. Het zijn geen huilnummers, alles heeft een positieve ondertoon.

Jullie maken moderne schlagers. Veel mensen moeten daar hun ironische bril voor opzetten, maar jullie niet, heb ik de indruk.

Du Soleil: We krijgen wel vaker de vraag of dit een grap is. Zelf zou ik het nooit zo omschrijven. Er zit zeker humor in wat we doen en we vinden het belangrijk dat mensen soms kunnen lachen. Maar we houden oprecht van schlagermuziek.

Rak: Je kan ermee lachen, maar we maken het niet óm te lachen.

Wat vinden jullie er zo leuk aan?

Du Soleil: Enerzijds gaat de muziek altijd over heel gewone dingen, maar aan de andere kant draait de scene volop rond showbizz. Die combinatie vind ik super nice. Veel mensen zien schlager onterecht als een lagere vorm van cultuur. Daarom willen we het in een ander daglicht stellen.

Christoff zei ooit dat mensen die neerkijken op schlager zielig zijn. Akkoord?

Du Soleil: Zielig is misschien te sterk verwoord. Wij proberen er vooral op te hameren dat je moet doen wat je leuk vindt, zonder te veel te denken aan wat anderen ervan vinden.

Du Soleil: Het wordt natuurlijk gezien als iets heel volks of zelfs marginaals, of als iets waar enkel bomma’s naar luisteren. Het is een makkelijk doelwit.

Rak: De muziek zit ook simpel in elkaar. Maar het kan enorm moeilijk zijn om simpele dingen te maken. Wanneer ik me bezighoud met het muzikale luik van Nicky Du Soleil, merk ik vaak op hoe geniaal schlagernummers in hun eenvoud zijn.

Rudy, jij hebt nog een opleiding als jazzgitarist gevolgd. Voor velen is dat net een schoolvoorbeeld van muziek die wél complex in elkaar zit. Hoe kijk jij vanuit je achtergrond naar die muziek?

Rak: Meestal duiken wij samen de studio in en luisteren we naar muziek om een paar ideetjes over te nemen. Muziek die je maakt, is altijd een beetje gestolen. (lacht) Maar dan voegen we er natuurlijk onze eigen elementen aan toe. Op muzikaal vlak hebben die weinig met mijn opleiding te maken, maar de mentaliteit om nieuwe dingen te proberen en je in het onbekende te storten vind ik wel heel jazz. Al ziet mijn mama dat anders. Zij denkt dat een jazzmuzikant enkel schlagers voor de mop wil maken, en snapt niet dat wij dit oprecht graag doen.

Jullie maken een digitale popvariant van het genre. Hoe ziet jullie muzikale DNA eruit?

Du Soleil: Ik grijp altijd terug naar de oude Tien om te zien-periode. Get Ready! vind ik bijvoorbeeld heel cool, net als de oude Milk Inc. Onze muziek is een samenraapsel van al die dingen, met dan uiteraard schlager erbij.

Wie zijn jullie grootste idolen?

Du Soleil: We zijn allebei fan van Sam Gooris, al heeft dat vooral met zijn attitude te maken. Daarnaast luister ik ook bijna dagelijks naar Jo Vally en Luc Steeno. En voor Christoff hebben we natuurlijk ook respect. Rudy en ik zijn samen naar zijn kerkoptreden in de basiliek van Koekelberg geweest (Hemelvaartweekend 2024, nvdr.). Wij twee tussen alle omaatjes die hun armen in elkaar haakten en vol trots vertelden dat Christoff van bij hen op het kerkplein kwam.

Het publiek op jullie eigen shows bestaat wellicht niet alleen uit bejaarden?

Du Soleil: Via sociale media hebben wij inderdaad een jonger publiek opgebouwd. Nu hebben we een vaste kern van zonnestraaltjes die elkaar kunnen ontmoeten op optredens. We hopen dat het echt een gemeenschap wordt.

Rak: We proberen ook bewust om schlager te verjongen. Het spreekt een breed publiek aan. Sommige mensen reageren goed op de schlagerelementen, terwijl anderen net waarderen dat we het genre edgy maken met onze andere invloeden. We kunnen zowel op de lokale scoutsfuif als in coolere zalen spelen.

Is het nodig om te verjongen?

Du Soleil: Er zijn niet veel jonge artiesten die de traditie verderzetten.

Rak: Toch niet met onze insteek. Sommige feestzangers duiken wel in de marginaliteit om die uit te buiten.

Du Soleil: Klopt, maar wij willen kwaliteit brengen. Het mag simpel en verstaanbaar zijn, maar niet plat.

Plat: Wij kunnen ook vijfduizend keer naar onze eigen nummers luisteren, en het raakt ons elke keer. Mochten we er zelf niet zo achter staan, zouden we dit nooit kunnen doen.

Jullie verjongen het genre, maar blijven wel vasthouden aan de typische volkse beelden van alcohol, frieten en kermissen.

Du Soleil: Dat volkse is niet performatief, we vinden dat gewoon heel leuk. We hopen mensen daar op een andere manier naar te laten kijken: onze volkse cultuur is keileuk, don’t take it for granted. We willen het genre met respect vernieuwen en de kern intact houden.

Niet iedereen deelt die oprechte liefde voor onze volkscultuur. Vorig jaar won je de Kamping Kitsch Zangwedstrijd waardoor je op het festival mocht spelen. Voor velen is dat een verkleedfeestje waar iedereen schlager als grap benadert.

Du Soleil: Achteraf gezien was dat niet zo’n goede match. We moesten laat op de avond spelen omdat Laura Lynn met ons had gewisseld. Het was een grote show voor 20.000 man, maar niemand kende onze nummers. Zelfs iemand als Laura Lynn past haar show aan die context aan. Zij brengt haar twee grootste hits en verder enkel covers. Het publiek moest nog omgedoopt worden tot zonnestraaltjes, maar dat is een kwestie van tijd.

Wanneer jullie op een kermis staan, zijn er waarschijnlijk ook veel mensen die jullie nummers niet kennen.

Rak: Nee, maar er zijn altijd wel een paar superfans aanwezig. Als er zo drie zonnestraaltjes hun best doen, slaat dat enthousiasme wel over. Bovendien sta je op zo’n optreden letterlijk dichter bij het publiek, waardoor je je makkelijker kan smijten om een toffe show te brengen.

Hoe ziet het publiek er in de Botanique straks uit?

Du Soleil: Veel zonnestraaltjes zijn jonge twintigers die uit de jeugdbeweging komen of in een dorp zijn opgegroeid.

Rak: Tegelijk zijn er ook hippere mensen van eind de twintig die onze muziek oprecht cool vinden, voor de kunst.

Du Soleil: Mensen benaderen onze muziek op verschillende manieren, maar ze zijn allemaal ultra-zonnestraaltjes die niet hebben getwijfeld om een ticket te kopen.