Dagelijks stelt Knack Focus u een jonge beloftevolle muzikant voor die ten dans speelt op Theater aan Zee. Big Noise brengt New Orleans-jazz die de beentjes aan het dansen krijgt.
Raphael D’Agostino, één vierde van de groep, zingt en speelt trompet. “Big Noise bestaat sinds drie jaar. Wij maken muziek in het genre van de New Orleans jazz, in de stijl van Louis Armstrong. De vier muzikanten van Big Noise hebben elk een verschillende achtergrond. De drummer groeide op met swing, de contrabassist met de blues, de pianist werd beïnvloed door de klassieke muziek, en ik door de fanfare. Dat is, samen met onze voorliefde voor muziek van de jaren ’20, een interessante mix,” legt D’Agostino uit.
Profeet
Jazz draagt tegenwoordig nog steeds het stigma van moeilijke en ontoegankelijk muziek. Big Noise wil dit vooroordeel ontkrachten. D’Agostino ziet zichzelf als een profeet om deze boodschap uit te dragen. “Moderne jazz is inderdaad moeilijk te beluisteren voor mensen die geen muzikanten zijn. Er zijn maar weinig mensen die daar naar luisteren, ik schat nog geen 1 op 10.”
“Ons doel is om toegankelijk jazz te maken. Dat is heel belangrijk. Jazz lag aan de basis van quasi alle muziekgenres, ook van de populaire muziek waar jongeren nu naar luisteren. Geïnspireerd door Europese muziek begon Louis Armstrong, geboren in het begin van de 20ste eeuw, de ongestructureerde Afrikaanse blues enige structuur te geven. Dat werd uiteindelijk de New Orleans muziek, een mengeling van Afrikaanse muziek, blues en klassieke muziek. Daaruit stroomden al snel andere genres voor, die nu populair zijn,” aldus D’Agostino.
D’Agostino weet elke keer meer mensen te bekeren. “Na ongeveer elk concert van Big Noise zijn er mensen die vaststellen dat ze eigenlijk wel van jazz houden. Ze kennen het genre niet bewust, maar herkennen het wel dankzij de radio. Erna zeggen ze “ah, is dat óók jazz, dan hou ik er wel van.”
Lach
De optredens van Big Noise mogen dan bedoeld zijn om het publiek aan het dansen te krijgen, dat lukt niet altijd. “In Wallonië is optreden iets moeilijker. Het publiek is er niet snel tevreden en is gereserveerder. De Brusselaars, daarentegen, houden van feesten. Er is altijd iemand die enthousiast het feest op gang trekt.”
“Wij kenden Theater aan Zee niet, maar Pieterjan (die de muzikale selectie maakte, nvdr.) had ons zien optreden in Brussel en vroeg ons toen voor het festival. Uiteraard zeiden wij geen nee. (lacht). Als groep heeft Big Noise vooral heel veel chance gehad. Ik loop al 20 jaar rond met de wens een groep op te richten, en nu werkt het. Het is eerder toevallig gelopen. We speelden op trouwfeesten en verjaardagen. We hebben vooral iets gevonden dat de mensen blij maakt. De muziek die wij maken stamt af van de slavenmuziek, en daar straalt kracht en levensvreugde van af. Het publiek heeft nood aan muziek die een glimlach op het gezicht tovert. Dat is iets wat theater kan doen, maar zeker ook muziek.” (MVG)
