In première: Tin Fingers legt de moord op een vleugelpiano vast

Om het slachtoffer toch een tweede leven te geven, schreef Tin Fingers het rouwlied Goodnight Piano. ‘Heel heftig om het verhaal van een honderd jaar oud instrument te moeten beëindigen.’

Je hebt rocksterren die gitaren kapotslaan alsof het een lieve lust is. En dan heb je muzikanten wiens hart altijd een beetje breekt wanneer er een instrument sneuvelt. Felix Machtelinckx, frontman van de Antwerpse indiepopband Tin Fingers, behoort duidelijk tot die tweede categorie. ‘Vroeger heb ik in the heat of the moment ook wel eens een gitaar stukgeslagen op het podium, maar daar had ik meteen veel spijt van,’ lacht hij aan de telefoon.

Waar hij minstens even veel spijt van heeft, is toen hij vorig jaar een oude vleugelpiano aan stukken moest zagen. Ditmaal niet door de adrenaline, maar uit jammerlijke noodzaak. Een vriend van Machtelinckx moest het appartement van een overleden familielid leegruimen, waardoor ook de piano de deur uit moest. ‘Ik heb altijd al een eigen vleugelpiano willen hebben. Zo’n instrument is prachtig, maar helaas ook peperduur. Je zou dus denken dat ik meteen de kans zou grijpen om mijn vriend van die piano te verlossen. Alleen moest het allemaal heel snel gebeuren, en ik had als arme muzikant simpelweg het geld niet om die piano te verplaatsen. Doordat er zodanig veel druk was om dat appartement leeg te maken, hadden we geen andere keuze dan het instrument in stukken te zagen en zo uit de weg te ruimen.’

Tot overmaat van ramp was Machtelinckx jarig op de dag dat de piano verwoest moet worden. Zo stond hij zelf in voor de vernietiging van het ultieme verjaardagsgeschenk. ‘Daar ga ik vanaf nu elke jaar aan denken, vrees ik. Het is niet meer alleen mijn verjaardag, maar ook een soort piano destroy day. Maar ergens is het nu ook een leuk moment om deze clip uit te brengen. Zondag ben ik opnieuw jarig, en is de cirkel dus rond.’

Begrafenisondernemer

Om van ‘piano destroy day’ toch geen louter treurig gebeuren te maken, beslisten Machtelinckx en kompaan om er een artistiek project van te maken. ‘Zo’n prachtig instrument, dat wil je niet zomaar aan splinters slaan en op de storthoop gooien. Daarom beslisten we om heel het proces te filmen, en de piano een soort tweede leven te geven als artistiek project. We hebben er een camera bij genomen en twee uur lang geïmproviseerd terwijl we alles uit elkaar haalden. Ik wilde het ook echt op een serene, eervolle manier doen. Je ziet me op die beelden bijna een soort begrafenisondernemer zijn. Al voelde ik mij vooral een moordenaar. Die twee uren waren een heel rare ervaring.’

Rare ervaringen lijden vaak tot inspirerende momenten. Diezelfde avond schreef Machtelinckx nog de eerste akkoorden voor wat uiteindelijk het nummer Goodnight Piano zou worden. ‘Jammer genoeg is het niet ingespeeld op de piano waarover het gaat, maar ik heb de ziel van dat instrument er wel in proberen steken. Het is echt een ode geworden aan de piano die ik jammer genoeg moest vermoorden.’

Goodnight Piano is een sereen lied geworden, maar niet zonder een triestige noot. De gedachte dat het makkelijker en goedkoper is om iets stuk te maken dan het te verplaatsen en te blijven gebruiken doet pijn. ‘Helaas is dat vaak het geval in onze maatschappij. Met dit lied en de bijhorende videoclip hoop ik de piano alsnog een tweede leven te geven.’

Swastika

Een mooi instrument moeten verwoesten doet sowieso pijn. Tijdens het proces deed Machtelinckx echter een ontdekking die het hele gebeuren nog net iets pijnlijker maakte. Onder een van de pedalen ontdekte hij plots een ingekraste swastika. ‘We weten dat de piano begin 1900 gebouwd is, dat dat appartement van een Joodse familie is geweest, en dat Joodse bezittingen tijdens de Duitse bezetting vaak met swastika’s bekrast werden. Verder is het verhaal achter die piano ons compleet onbekend, maar op zo’n moment sta je er plots bij stil dat dat stuk hout ook een hele geschiedenis heeft meegemaakt. Wie weet welke intense taferelen er zich rond die piano hebben afgespeeld in die oorlog? En daar waren wij dan, twee jonge gasten die dat verhaal plots komen beëindigen. Het was wel eventjes heftig om daar ineens bij stil te staan.’

Bij deze is het verhaal van de piano misschien beëindigd, maar in de vorm van Goodnight Piano heeft het tenminste een mooi slotakkoord gekregen. ‘Dat is alvast de bedoeling. Hopelijk straffen de pianogoden me niet te hard.’

Kijk hieronder naar de videoclip voor Goodnight Piano en beslis zelf of Machtelinckx vrijuit mag gaan: