Hoe dé synthesizer van de nineties de muziekwereld opnieuw in zijn greep hield.
De Korg M1 is misschien wel de populairste synthesizer aller tijden. Het van 1988 tot 1995 geproduceerde instrument was destijds felbegeerd omdat je daarmee voor het eerst een volledig nummer uit één apparaat kon halen. De M1 was namelijk de eerste synth die een sequencer met acht kanalen had én waarop ook gesampelde drum- en basgeluiden te vinden waren. Voor een (relatief) schamele 70.000 frank (zo’n 1700 euro) haalde je een hele band in huis. Bovendien beschikte de M1 over een breed scala aan geluiden. Tegenwoordig is 4 megabyte niets, maar in 1988 betekende het een schatkist aan bruikbare klanken.
De kans is dan ook bijna onbestaande dat u de synth nog nooit hebt gehoord. Queen gebruikte hem op Innuendo, de iconische basintro van Seinfeld werd erop gespeeld en ook het koor op Depeche Modes Enjoy the Silence kwam uit de M1. In de dance liet het instrument de diepste sporen na. Die uiterst herkenbare toetsen op Crystal Waters’ Gypsy Woman? Jawel, gespeeld op de Korg M1, net als delen van Rhythm Is a Dancer en Madonna’s hit Vogue. De bekendste melodie die het instrument voortbracht, is allicht Show Me Love van Robin S.
Datzelfde Show Me Love werd in maart heel expliciet gesampled op Used to Know Me van Charli XCX. Dat de anders zo vooruitstrevende popartieste naar die typische ninetiessound teruggreep, was een voorbode voor de rest van 2022. Toen Beyoncé haar grote comeback maakte met de dansvloervuller Break My Soul, knipoogde die beat zo opzichtig naar de Korg M1 dat men eerst dacht dat het opnieuw om een sample van Robin S. ging. Ook Honey Dijon, een van de hipste namen in de housewereld, bracht met Black Girl Magic een plaat uit die meermaals aan de jaren negentig deed denken. U kunt al raden waar haar nummer Show Me Some Love de mosterd haalde.
Ook minder bekende artiesten blikten dit jaar nostalgisch terug op de nineties. De hip-housebeats van de Britse enfants terribles uit de Bad Boy Chiller Crew stonden bol van de M1-orgeltjes. Ook de dromerige trance van TDJ katapulteerde ons op nummers als Live On (without You) dertig jaar terug. En in de hyperpopniche werden de nostalgische klanken gecombineerd met moderne producties op maat van de TikTokgeneratie. Malibu van Gameboi, Planet Pleasure van Moistbreezy en Boythots van Daine waren slechts enkele voorbeelden.
Zijn we de eightiesrevival beu en schakelen we over naar het volgende decennium? Of zijn de klanken uit de Korg M1 gewoon tijdloos? Hoe het ook zij, er werd dit jaar veel liefde getoond voor de klassieke synthesizer.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
