Wie is Dave Blunts, de rapper die optreedt met een zuurstoftank, zijn eigen lichaamsbouw belachelijk maakt en antisemitische teksten schrijft voor Kanye West?
Ik wilde echt niet meer over Kanye West schrijven. Ondertussen is de man zo ver afgegleden in nazi-ideologie en andere rotte denkbeelden dat zelfs zijn laatste fans hem niet meer kunnen verdedigen. Ook het album Cuck, dat hij later dit jaar zou moeten uitbrengen, wilde ik het liefst negeren. Songtitels als Heil Hitler, Free Diddy en Hitler Ye and Jesus beloven immers het allerslechtste. Hoewel ik dacht dat Kanye mij niet meer met verstomming kon slaan, is er recent toch informatie naar boven gekomen waar ik even perplex van stond. Cuck zou namelijk volledig geschreven zijn door Dave Blunts.
Sinds een paar maanden kan ik die laatste niet ontlopen op sociale media. De eerste keer dat ik bewust met Dave Blunts in aanraking kwam, was na zijn optreden op Juice WRLD Day. Dat evenement vond plaats op 30 november ter nagedachtenis van Juice WRLD, de emorapper die op 8 november 2019 aan een overdosis overleed. Blunts gaf het meest besproken optreden van het hele herdenkingsfestival. Niet door de kwaliteit van de performance, maar omdat Blunts, een nogal corpulente man, tijdens het optreden in een zetel zat en aan een zuurstoftank hing. Beelden die voor hilariteit zorgden op Twitter en andere platformen.
Boksbal
Er valt heel wat te zeggen over fatshaming en de problematische manieren waarop we met dikkere mensen omgaan. Alleen is Dave Blunts niet bepaald een onschuldig slachtoffer van pesterijen. De rapper maakt namelijk een handelsmerk van zijn ongezonde levensstijl en nodigt luisteraars net uit om met hem te sollen. Op sociale media post hij regelmatig foto’s vanuit het ziekenhuis, waarmee hij zelf lacht met zijn korte levensverwachtig, en songtitels als First Day Out of the Hospital laten weinig aan de verbeelding over. Blunts weet maar al te goed hoe graag mensen kwetsende opmerkingen maken over anderen hun gewicht en biedt zichzelf vrijwillig aan als verbale boksbal. De aandacht en de streams zijn belangrijker dan zijn waardigheid.
Een groter probleem is dat Blunts net zo kwetsend over anderen praat. De titel van zijn onlangs uitgekomen album You Can’t Say That spreekt in dat opzicht boekdelen. Als een dwarsliggende puber zal Blunts alle kwetsende dingen net wél zeggen. Zijn teksten zitten vol homofobe, seksistische en transfobe opmerkingen. Vaak niet eens verpakt in een punchline, gewoon als poging om tegen schenen te schoppen en op die manier aandacht te krijgen.
Klinkt het niet
Om de een of andere reden wordt een hofnar als Blunts ook geboekt op serieuze evenementen als Juice WRLD Day. Die specifieke show voelde extra ironisch aan, omdat Blunts’ geluid duidelijk een flauw afkooksel is van Juice WRLD’s typische stijl. Bovendien brak Blunts door met het nummer The Cup, over zijn verslaving aan de drug lean, ook gekend als syrup. Waar de overleden emorapper die door het festival geëerd wordt het ook vaak over drugs had, zat er bij hem duidelijk een diepere laag in – hij gebruikte roesmiddelen om zijn depressie te verdoven. Bij Blunts is het allemaal een grap, een betekenisloze pastiche op de elementen van het genre. Om dan op een herdenking te komen rappen over hoe graag je drugs doet en hoe je wellicht niet lang zal leven, is op zijn best cynisch.
Voor Blunts maakt dat allemaal niet uit. Hij ziet alles als een grap, dus niets is ongepast als je er aandacht mee scoort. Zijn gebrek aan zelfrespect en morele waarden is een businessmodel. En eentje dat nog blijkt te werken ook. Grote artiesten als Lil Yachty en The Kid Laroi spreken hun waardering uit voor zijn werk, en op Spotify verzamelde Blunts al honderdduizenden maandelijkse luisteraars. Maar aan de kwaliteit van de nummers heeft de rapper zijn succes niet te danken. Mensen luisteren naar Dave Blunts om eens goed te lachen met zijn schofferende teksten en om aan het internet te tonen dat ze mee zijn met de grap.
Dan botst het
En zo belanden we bij de samenwerking met Kanye West. Op de albumhoes staan twee mensen in Ku Klux Klangewaden, en zoals gezegd verwijzen de teksten naar Kanyes affiniteit met het nazisme. ‘Iedereen lijkt te denken dat dit een antisemitisch album wordt, maar dat klopt niet’, zei Dave Blunts in een interview over Cuck. ‘Het gaat over een man die gekwetst en verraden is. Ik weet dat het niet antisemitisch is, omdat ik het geschreven heb.’ Dat Kanye op de eerste single WW3 de woorden ‘I’m antisemitic, fully’ rapt om daarna Hitler een shout-out te geven, wordt voor het gemak verzwegen.
Waarschijnlijk is Blunts geen oprechte nazi en ziet hij dit allemaal weer als grove grap, een manier om zijn positie in de spotlights te versterken. Maar is dat in zekere zin niet nog zieliger? Zelf kan ik alvast niet om Blunts lachen, want iemand die alle zelfrespect en moraliteit in die mate aan de kant schuift, is vooral meelijwekkend. Hopelijk is de grap snel uitverteld.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier