7 tips voor Bandcamp Friday

V.l.n.r.: Kelly Lee Owens, The Microphones en Maya Hawke © GF

Nog tot eind dit jaar laat muziekplatform Bandcamp elke eerste vrijdag van de maand 100% van alle inkomsten naar muzikanten vloeien. Zeven redenen om uw bankkaart boven te halen.

Bent Arcana – Bent Arcana

Op de nieuwe van Thee Oh Sees – Of OSees, zoals de garagepunkweirdo’s zich nu laten noemen – is het nog even wachten, maar met Bent Arcana schotelt kopman John Dwyer alweer een nieuw samengesteld theekransje voor. Kyp Malone van TV On The Radio is de bekendste baard van het gezelschap, dat verder uit negen muzikanten uit de improv, jazz, en noisescene bestaat. Denk dus kosmische fusion, krautrock, en epileptische progpunk voor donkere kelders en verlichte geesten.

Jyoti – Mama, You Can Bet!

R&b-icoon en producer Georgia Anne Muldrow kent u (hopelijk) als vriendin en schrijfpartner van Erykah Badu of als averechts alternatief voor Solange. Jyoti is de bijnaam die haar werd geschonken door Alice Coltrane, voormalige vriendin aan huis, en die Muldrow gebruikt om haar jazzduivels te ontbinden. Een ritueel – voor het eerst mét zang – gekenmerkt door afrospirituele poëzie, funkcirkeltjes draaien rond Charles Mingus, getormenteerde torch songs die Nina Simone achternagaan, en abstracte fusion.

Kelly Lee Owens – Inner Song

De Welshe zangeres-producer Kelly Lee Owens rijgt op haar tweede plaat de ene verbazing na de andere aaneen: van openen met een lumineuze Radioheadcover (Arpeggi) tot het borrelende On, dat zich halverwege ontspint tot een fijnmazig dansdelirium. Dat trekt Owens door in de eco-techno van Melt!, waarin ze een sample van smeltend gletsjerijs mikt. Je hoeft niet te weten dat de ambientpolsslag Jeanette over haar overleden grootmoeder gaat om erdoor te worden meegevoerd. De grootste verrassing moet dan nog komen, met gouwgenoot John Cale die Corner of My Sky van hypnotiserend geprevel voorziet.

LIV.E – Couldn’t Wait to Tell You…

We werden dit jaar al verwend wat betreft r&b-plaatjes die vluchtige, fluïde structuren boven strak botsende beats en groezeligheid boven verchroomde producties verkiezen. Van Nick Hakim en KeiyaA, om er twee te noemen, en met Liv.e is ook de derde keer een goede keer. De zangeres en producer uit Dallas, Texas knoopt haar losse eindjes stream of consciousness over de gradaties van de liefde aan elkaar met vleugjes gospel, slam poetry en asymmetrische neosoul.

Maya Hawke – Blush

‘Eigenlijk gaat het album meer over het besef dat al die zogenaamde volwassenen ook maar gewoon groot uitgevallen kinderen zijn’, zegt Maya Hakwe in dit blad over haar debuutplaat Blush. Ze schreef de nummers de voorbije drie jaar, een periode waarin er veel veranderde voor de dochter van Uma Thurman en Ethan Hawke. Ze ging alleen wonen, werd de favoriete nieuwkomer van Stranger Things en speelde in de nieuwe Tarantino. Nu kan ze een langspeeldebuut aan die lijst toevoegen. Samen met producer en singer-songwriter Jesse Harris schreef ze een reeks openhartige folkliedjes over kalverliefdes, opgroeien en die groot uitgevallen kinderen.

Nubya Garcia – Source

Het zou niet moeten, maar het valt op: in de bruisende Britse jazzwereld nemen vrouwen resoluut mee het voortouw. Denk maar aan het gevierde, door trompettiste Sheila Maurice-Grey geleide Kokoroko. Of aan producer en multi-instrumentalist Emma-Jean Thackray, trompettist Yazz Ahmed en tenorsaxofonist Nubya Garcia. Die laatste heeft van haar debuutalbum een krachtige en aangrijpende hommage aan collectieve veerkracht, verbondenheid en vrouwelijkheid gemaakt, waar de erfenis van tenoren als John Coltrane en Sonny Rollins doorschemert.

The Microphones – Microphones in 2020

Na de dood van zijn vrouw in 2016 verbaasde de Amerikaan Phil Elverum onder zijn alias Mount Eerie met enkele onthutsende platen waarop hij de autobiografische, sentimentele véritéstijl van Mark Kozelek en Karl Ove Knausgård naar zijn hand zette. Nu haalt hij het nog oudere pseudoniem The Microphones weer van stal voor een existentieel en meditatief zelfonderzoek, bestaande uit een ‘song’ van drie kwartier die op amper twee akkoorden dobbert. In een cocon van schaarse noten en prozaïsche beschrijvingen gist een bevrijdend idee: ‘I was already who I am.’ Niet zozeer een plaat als wel een transcendentaal audioboek.

De actie loopt nog tot en met december, elke eerste vrijdag van de maand van 9u ’s ochtends op vrijdag tot 9u ’s ochtends op zaterdag. Meer info op IsItBandcampFriday.com.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content