Rashif El Kaoui over vechtsporten, fake parfum en gekwetste Mars-ijsrepen

Schrijver, acteur, podcaster én Generatie Nu-telg Rashif El Kaoui in dertien korte antwoorden.

Welke poster hing er prominent op jouw puberkamer?

Geen enkele. Als enig kind had ik geen specifieke nood aan een eigen kamer. Dat was gewoon de plaats waar ik sliep.

Wat is jouw meest onhebbelijke eigenschap?

Ik ben nogal een controlefreak. Ik ben overambitieus. Ik denk voor ik handel. En soms denk ik zo lang dat ik niet meer handel.

Wat wilde je worden als kind?

Tolk. Ik vond het geweldig hoe mensen meerdere talen konden spreken en als geleider konden functioneren tussen verschillende werelden. Hoe een tolk zich tussen het een en het ander manoeuvreert, zonder zelf noodzakelijk het een of het ander te hoeven zijn.

Wat is het beste advies dat jouw ouders je ooit gaven?

Mijn moeder: ‘Gedachten zijn bezoekers, die komen, maar ge moet ze ook laten gaan. Ge zijt uw gedachten niet.’

Hoe kom je tot rust?

Moeilijk. Ik maak een kalme indruk, maar vanbinnen malen er steeds gedachten. Gemoedsrust is a tricky SOB.

Wiens job zou je weleens voor één dag willen overnemen?

Indien ik ook het talent zou mogen overnemen van de persoon die de job uitoefent: kickboxer Badr Hari in zijn prime of Kenny Omega van NJPW. Alleszins iets met een vechtsport. Als ik mijn eigen talent moet behouden: vuilnisman. Een ondergewaardeerde job, die mijn natuurlijke neurotische impulsen zou bevredigen: clean, clean, everything clean.

Welke voormalige leerkracht blijft je bij?

Georges Dierick. Een begrip in Tessenderlo. De leerkracht die me Floere het fluwijn leerde kennen. Hij had het helemaal ingelezen op cassettes. Al naargelang de galm op de achtergrond kon je ook heel mooi horen of hij in de living of zijn badkamer aan het lezen was.

Van welke gewoonte wil je zo snel mogelijk af?

Het politiek correcte antwoord zou zijn: roken. Maar tot er foto’s van verstopte aderen op de Big Mac-doosjes geprint staan, behoud ik een ongefundeerd moreel gerechtvaardigdheidsgevoel wanneer bezorgde mensen me vertellen ‘dat het ongezond is’.

Wat is jouw dierbaarste bezit?

De dvd- en boekencollectie in ons huis. Idealiter word ik over veertig jaar een soort cryptkeeper die jonge ingewijden doorheen de bibliotheek in de kunsten gidst. Lach maar, just wait until the robots turn against us!

En wat is het domste dat je ooit gekocht hebt?

Een hoop fake parfum, waarvan ik wist dat hij fake was, maar omdat de verkoper zo passioneel pleitte voor zijn waren heb ik toch maar toegegeven.

Welke song/film/kunstwerk vat je het best samen?

Dat is een moeilijke vraag voor millennials… We’re snowflakes, baby!

Met welk obscuur weetje pak je graag uit?

Dat maretakken groeien op een kalkhoudende bodem. Geen idee waarom ik net dat heb onthouden, maar elke keer als ik het silhouet van zo’n bosje tegen een stam zie plakken, bedenk ik mij dat er kalk in de bodem zit.

Wat is jouw vroegste herinnering?

Telkens als mijn moeder me meenam om inkopen te doen, kreeg ik een Mars-ijsreep. Die dag was de reep wat gebroken. ‘Gekwetst’, zei mijn moeder. Dat deed me zodanig nadenken over de gevoelswereld van de Marsreep dat ik in huilen uitbarstte. Sindsdien heb ik nooit meer een Mars-ijsreep gegeten.