IN DE BAN VAN DE MAN. HET NEDERLANDSE LABEL HOMESCREEN brengt Drie aanwinsten uit de gay catalogus op de markt.

FILM: ** extra’s: 0 (Homescreen)

FILM: *** Extra’s: 0 (Homescreen)

FILM: **** extra’s: 0 (homescreen)

Edge of Seventeen (1998)

Los Novios Bulgaros (2003)

Gouttes d’eau sur pierres brûlantes (2000)

David Moreton breekt in zijn debuutfilm geen potten, maar brengt een ontwapenende en openhartige variatie op het coming out-motief, vast gegeven in de gay cinema. Edge of Seventeen toont hoe een tiener tijdens zijn laatste dagen op de middelbare school met zijn seksuele identiteit worstelt. Eric (Chris Stafford) groeit op in een boerengat in Ohio en droomt ervan naar New York te verkasten. Terwijl zijn moeder zich vragen begint te stellen bij zijn overmatig gebruik van oogschaduw, ontdekt hij langzaam maar zeker dat hij op jongens valt. We zien zijn initiatie in de herenliefde, zijn ontgoocheling wanneer zijn romantische liefdesnacht een one night stand blijkt, zijn verwarring wanneer een knul na een vluggertje niet eens zijn telefoonnummer vraagt en zijn desillusie wanneer zijn beste vriendin zich door zijn homoavontuurtjes bedrogen voelt. Het jaar is 1984 en dat zullen we geweten hebben: het davert van de eighties mijlpalen (Bronski Beat, Eurythmics, Moog synthesizers) op de soundtrack en de zoekende jongeman loopt er afwisselend met David Bowie- en Boy George-kapsel bij. Moreton preekt nooit, verliest nooit zijn gevoel voor humor en presenteert de verplichte nummertjes van het gay tienerdrama fris en zonder franjes.

In de Spaanse prent Los Novios Bulgaros ( Bulgarian Lovers) krioelt het in de Chueca, het gay getto van Madrid, van de goeduitziende Oostblokimmigranten op zoek naar een rijpere en kapitaalkrachtige suikeroom om hen te onderhouden en een verblijfsvergunning te bezorgen. Daniel (coscenarist Fernando Guillen Cuervo), een advocaat van veertig, slaat de waarschuwingen van zijn jaloerse en xenofobe boezemvriend (én gillende nicht) in de wind en valt vierkant voor de laconieke hengst Kyril (Dritan Biba). Verbale communicatie wordt bemoeilijkt door de Bulgaarse gewoonte om ja te knikken als het antwoord negatief is, en het hoofd te schudden om ja te zeggen, maar in bed worden de plooien gladgestreken. Daniel weet dat hij gebruikt wordt (hij krijgt ook Kyrils verloofde over de vloer en raakt betrokken bij duistere zaakjes), maar hij wordt er met plezier ingeluisd. Veteraan Eloy de la Iglesia komt gelukkig niet als een drama queen uit de hoek: hij observeert deze obsessionele relatie met de nodige grijns en (zelf)relativering.

Bulgarian Lovers demonstreert nonchalant dat elke relatie ook een vorm is van exploitatie, van domineren en onderwerpen. Dat was ook een van de stokpaardjes van Rainer Werner Fassbinder en bleek al een doorslaggevend motief in een nooit opgevoerd toneelstuk dat hij op zijn negentiende schreef en dat in 2000 door François Ozon scherpzinnig werd verfilmd. De heerser van dienst in Gouttes d’eau sur pierres brûlantes is een zakenman van middelbare leeftijd (Bernard Giraudeau) die eerst zijn charmes laat werken op zijn nieuwe verovering, maar eens de twintigjarige Franz (Malik Zidi) bij hem ingeburgerd is, begint te manipuleren dat het niet schoon meer is. De poppen gaan helemaal aan het dansen wanneer de ex-vriendinnen (Ludivine Sagnier, Anna Thomson) van de twee mannen ten tonele verschijnen. Ozon probeert de theatrale mechaniek niet te verdoezelen, maar zet de demonstratieve dramatiek integendeel extra in de verf. De verstikkende intriges spelen nadrukkelijk in een kleinburgerlijke flat uit het Duitsland van de vroege jaren zeventig. Decor, kostuums, muziek, rekwisieten en kleurgebruik brengen de periode uit de meest karakteristieke films van Fassbinder met welhaast fetisjistisch genot tot leven. Zo wordt dit tegelijk een echte Ozon-film en een sarcastische hommage aan de onnavolgbare Duitse snelfilmer. Patrick Duynslaegher

Patrick Duynslaegher