Drie weken geleden werd Noel Gallagher door een gestoorde fan hardhandig van het podium geduwd. Met drie gebrokken ribben en wat gekneusde ligamenten is optreden even uitgesloten, een gesprek over het nieuwe Oasisalbum lukt wel.

Hoe gaat het ermee?

Gallagher: Ik ben over het ergste heen, hoop ik.

Heb je de beelden van de aanslag al eens bekeken?

Gallagher: Ik heb geen internet thuis, dus neen. Waarom?

Ik wilde eens horen wat je van de reactie van jouw broer Liam vond?

Gallagher: Ronduit beschamend. Als ik het goed begrepen heb, wachtte hij tot er genoeg security op het podium stond om zich te moeien. ( smalend) A classic pub fighter, zo is hij.

Heb je ondertussen een idee waarom de man zich aan jou vergreep?

Gallagher: Hij is zevenenveertig jaar, heeft drie kinderen and he’s a fuckin’ idiot: dat is het enige wat ik van hem weet. De rest laat ik over aan mijnadvocaten.

Zit de schrik er nu goed in?

Gallagher: Niet echt, ik kan dit best een plaats geven. Het is gewoon a freak incident. De kans dat het nog eens gebeurt, is nihil. Zeker niet nu ik onze veiligheidschef flink mijn gedacht heb gezegd. ‘ No more fookin’ airguitar for you, mate! Tijdens een show moet jij er niet op letten hoe geweldig mijn solo in Champagne Supernova is: ik doe mijn werk, jij het jouwe!’ ( mijmerend) Misschien moet ik een vrouw aannemen om me te beschermen: in de rockbusiness zijn vrouwen op alle niveaus efficiënter. Zij willen niet per se lid van de band worden, in tegenstelling tot de meeste mannen.

De titel ‘Dig Out Your Soul’ zou kunnen laten veronderstellen dat het nieuwe album een therapeutische plaat is.

Gallagher:It’s soul diggin’ mate, not soul searchin’! Daar zijn wíj niet aan toe. We are not middle class! Wij wéten wie we zijn, zowel op muzikaal als op persoonlijk vlak. En we zijn trots op onszelf en op onze muziek. Je weet hetmeteen als je een Oasis-song hoort, nog voor Liam de eerste woorden uit zijn strot heeft geperst. Er zijn niet veel bands die dat kunnen zeggen.

Dat is meteen ook de grootste kritiek op de groep: dat jullie altijd hetzelfde klinken.

Gallagher: En dan? Wat wij doen is bepaald door wie we zijn. Negen op de tien Britse bands willen bij elke plaat anders klinken. Houden ze dan niet van hun eigen sound? Ik begrijp die obsessie niet. Of toch wel: mocht ik bij Keane spelen, dan zou ik er ook alles aan doen om anders te klinken.

Het Britse maandblad Q Magazine vroeg twintig collega-muzikanten naar hun favoriete Oasis-song. Slechts twee ervan noemden een recente song, al de rest dateert van vóór 1998. Wat denk je dan?

Gallagher: Hoor ik je nu écht vragen of ik ook vind dat ik mijn beste songs tien jaar geleden heb geschreven?

Euhm…

Gallagher: ( gaat gelukkig onverstoord door) Wat ik uit dat artikel vooral onthouden heb, is dat we überhaupt twintig geweldige songs hebben! Heeft – ik zeg maar wat – REM dat voor elkaar gekregen? Ze hebben amper twintig geweldige minuten.

In hetzelfde artikel beweert Tom Meighan van Kasabian dat Liam de laatste rockster is: ‘Wat betreft de eerlijkheid, looks en houding blijft er niemand meer over.’

Gallagher: Slimme gast, Tom. Hoe hard de media ook proberen om van iedereen een ster te maken, niet iedereen hééft het. Liam wel. Er is geen respect meer voor sterren zoals wij. Elvis Presley en Frank Sinatra werden nog gerespecteerd om hun talent. Tegenwoordig maakt het niet uit wie wat doet. Stel dat Jezus nu zou leven, dan zouden de media geen interesse hebben voor de manier waarop hij water in wijn verandert. Nee, ze zouden willen weten waarom hij met die twaalf andere gozers optrekt! Zover is het gekomen!

Wist je trouwens dat Andy Warhols ‘ Everybody will be famous for 15 minutes‘ fout geciteerd is? Hij zou gezegd hebben: ‘ Every 15 minutes somebody will be famous‘. Voor hoe lang, dat liet hij in ’t midden. Wat me dan weer doet denken aan een geweldige quote van kunstenaar Banksy: ‘ In the future, everybody will be anonymous for 15 minutes!‘

In ‘I’m Outta Time’, een van de songs die Liam schreef, zit er een sample van John Lennon.

Gallagher: Niet dat het fuckin’ opvalt! Mij klinkt het als Winston Churchill. Enfin, het had luider gemoeten.

In dat interview geeft Lennon af op de criticasters die hem zijn verhuizing naar New York kwalijk namen. Wat is daar de bedoeling van?

Gallagher: ( geïrriteerd) Liam wou er gewoon een Lennon-quote in, het had net zo goed een andere kunnen zijn. En als Liam iets in zijn hoofd haalt, krijg je het er niet meer uit.

Het is niet dat hij net zoals Lennon overweegt om…

Gallagher:Oh yeah, he’s desperate to get shot too, Liam! Komaan: de kid krijgt zijn veters niet geknoopt zonder naar zijn moeder te bellen! Een verhuizing naar York zou hij niet eens overleven, laat staan naar New York.

Sinds ‘Standing On The Shoulders of Giants’ neem je het songschrijven niet meer alleen voor je rekening. Op dit album heeft elk bandlid zijn eigen song. Waarom?

Gallagher: Het is begonnen met Liam die in de pers bleef roepen wat voor een geweldige songschrijver hij is.Terwijl hij, behalve zingen, niks deed. Toen heb ik hem voor de uitdaging gesteld: of je schrijft een song, of je houdt je bek. En verder: ’t is niet mijn band hé, het is onze band. De anderen mogen ook wat werken voor hun geld.

Zou je ooit samen met Liam een song kunnen schrijven?

Gallagher: Dat zou pas een fascinerende ontwikkeling zijn: dat ik de melodie lever, en hij de tekst! Ik meen het. We ruziën vaak, maar nooit over de band of over muziek. Nu, Liam is de laatste die op een repetitie zou binnenvallen met een of andere plaat om te beluisteren. Het is wat dat betreft ook comfortabel werken met hem: hij laat ons meestal ons ding doen, en valt pas in wanneer het hem gevraagd wordt. Tenzij hij weer eens een dwingende gedachte heeft, zoals die Lennon-quote.

Welke plaat heb jij laatst aan de band getipt?

Gallagher: Volume One van The West Coast Pop Art Experimental Band. Amerikaanse psychedelica uit het eind van de jaren 60 – de muzikanten waren amper zeventien. Geweldig!

Vandaar dat ‘Dig Out Your Soul’ zo psychedelisch klinkt!?

Gallagher: Goed geraden, mate!

Door Karel Degraeve