Christine and The Queens

Met haar debuut bewees de Franse Héloïse Letissier al dat ze persoonlijke en artistieke motieven uiterst doeltreffend in één kanaal kon doen samenvloeien. Chris vormt de meer dan overtuigende bevestiging van die vaardigheid. De strakke, gestileerde synthpop is zodanig uitgerokken dat ze nu ook om vroege ninetiesfunk en -r&b is gespannen. Dat resulteert in een warmere, gevarieerdere en – toe maar – hitserige klank die de kriebel in de dansbenen voert. Toch kun je nergens ontkomen aan de emotionele zeggingskracht van deze songs: Letissiers weg naar (pan)seksuele ongebondenheid was er een met zweterige pieken en kille dalen. Naar het einde van de plaat weegt de gepolijste productie enigszins door, en misschien mist u een uitgesproken eigentijdse toets. Maar relevant? Absoluut.