Drie perfecte eindes die verwoest werden door een sequel

Stoppen op een hoogtepunt? Niet voor deze drie series of franchises.

Star Wars: Return of the Jedi

De Death Star is verwoest, het Keizerrijk is verslagen, Leia en Han kussen, de rebellen triomferen, iedereen is blij. Einde. Tot dertig jaar later The Force Awakens verschijnt en blijkt dat de oorlog nooit gestopt is, Leia en Han al lang uit elkaar zijn en al het harde werk van Luke Skywalker in de oorspronkelijke trilogie tot precies niets heeft geleid. Dat is het equivalent van ‘En ze leefden nog lang en ge… Ah nee, toch niet. Ze stierf een jaar later. Busongeval.’

Big Little Lies

Big Little Lies had het perfecte einde: vijf vrouwen die Alexander Skarsgard – en met hem het patriarchaat – van de trap gooien. Waarna er alsnog een tweede seizoen komt en schrijfster Liane Morarty inderhaast verhaallijnen moet verzinnen over hoe de politie de moord onderzoekt, Zoë Kravitz met posttraumatische stress kampt en Nicole Kidman de dood van haar man probeert te verwerken. Soms is het beter om níét te weten wat er na de slotcredits gebeurt.

Iron Man 3

Marvel is een serial offender waar het het ondergraven van je eigen eindes betreft, maar nergens is het meer uit de bocht gegaan dan in Iron Man 3. Het derde deel van de trilogie eindigt knap met Tony Stark die zijn ijzeren pakken opblaast en zijn nucleaire hart van een klif gooit om de rest van zijn leven in alle rust en geluk met Pepper Potts door te brengen. Alleen: vervolgens verschijnt Avengers: Age of Ultron en loopt Stark in zijn robotpak rond alsof er nooit iets gebeurd is. MAAK DAAR DAN GEEN EINDE VAN HÈ MARVEL.