Dit zijn de tien beste films van 2022
1 Drive My Car (Ryusuke Hamaguchi)
Liefst drie topfilms van Ryusuke Hamaguchi spinden dit jaar in de Belgische bioscoop: Wheel of Fame and Fortune (2021), Asako 1 & 2 (al uit 2019) én uiteraard deze sierlijk slingerende vertelling over een acteur met midlifecrisis én een rode Saab 9000. Een loepzuivere hattrick van de Japanse Oscarwinnaar.
2 Saint Omer (Alice Diop)
Een jonge zwarte vrouw staat terecht voor de moord op haar dochtertje, een rechtszaak die bij een jonge, zwarte én zwangere schrijfster diepe vragen en twijfels triggert. Indringend true-crimedrama maar vooral een spookachtige, moderne Medea-variant.
3 Licorice Pizza (Paul Thomas Anderson)
Liefde ontluikt, verwelkt en ontluikt opnieuw in deze funky seventieskroniek – PTA’s luchtigste in tijden – over een overambitieuze tienerster (Cooper Hoffman, zoon van wijlen Philip Seymour) en de iets oudere Alana (de Haim-zus met dezelfde voornaam). Zoet als drop.
4 Close (Lukas Dhont)
Een film die nog sensueler en aangrijpender is dan zijn debuut Girl. De Grand Prix in Cannes en duizenden harten veroverde Dhont al. Straks ook een Oscar?
5 The Northman (Robert Eggers)
‘Ik wil de ultieme Vikingfilm maken’, zei Robert Eggers, de retrofetisjist achter The Lighthouse. Missie volbracht met dit briesende beest van een blockbuster, die net als vikingprins Amleth gevangenen weigert te nemen.
6 Memoria (Apichatpong Weerasethakul)
Tilda Swinton wordt door een mysterieuze knal wakker in een Colombiaans hotel wakker en gaat op zoek naar de (buiten)aardse oorsprong ervan. Hypnotiserende slow cinema annex scifi extraordinaire.
7 Blonde (Andrew Dominik)
Een dubbelzinnige koortsdroom over Marilyn Monroe als bevlekt popicoon en getroebleerde vrouw in Hollywood Babylon.
8 Cow (Andrea Arnold)
Hoe het is om een melkkoe te zijn? Andrea Arnold laat het zien, voelen en ruiken in haar dampende docudebuut.
9 R.M.N. (Cristian Mungiu)
Beren verstoren de rust in en rond een industriële bakkerij in hartje Transsylvanië. Of zijn het de Sri Lankaanse immigranten? Of de xenofobische spoken? Cristian Mungiu neemt een MRI-scan van het moderne Europa, of wat daar nog van overschiet.
10 Decision to Leave (Park Chan-wook)
Geen groteske taferelen voor Park Chan-wook deze keer. Wel romantiek en suspense verweven tot een labyrint waar een flik en het vrouwelijke, van moord verdachte object zijner begeerte in verstrikt raken. Hitchcock met de Koreaanse slag.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier