Warhola, de groep die in 2014 de Rock Rally trofee op zak mocht steken, kreeg in Brugge de eer dit jaar de eerste stekel uit Cactus te trekken. Dat deed ze met aantrekkelijk klinkende indie-r&b die ons bij momenten nog net iets te eenvormig in de oren klonk.
De spilfiguur van Warhola is zanger Oliver Symons, een man met een hoge, etherische soulstem die afwisselend aan die van James Blake en s o h n doet denken. Symons, ook actief bij het dezer dagen alom bewierookte Bazart, is duidelijk een geestgenoot van Max Colombie van Oscar & The Wolf. Beide heren opereren niet alleen op aanverwante muzikale terreinen, ze delen ook een voorliefde voor de muziek van Michael Jackson, Justin Timberlake en The Neptunes.
Toch klonk de elektronisch gegenereerde muziek van Warhola in Brugge iets zwaarmoediger en ingetogener dan die van de net genoemde voorbeelden. Opvallend was de aanwezigheid van twee drummers en drie synthspelers, waarvan er eentje verantwoordelijk was voor de diepe dubstepbassen en de andere occasioneel ook een handvol geprogrameerde beats in de strijd gooide.
Uiteraard putte Warhola volop uit zijn dit jaar verschenen debuut-ep ‘AURA’, met songs als ‘Unravel’, ‘Red’ en ‘Lady’ als opvallende troefkaarten. De aantrekkelijke sound van die plaat bleef ook op het podium intact. Alleen zat de frontman nog iets teveel in zijn eigen bubbel om het publiek recht in het hart te raken.
Echte pop art maakte deze Warhola nog niet, maar popmuziek als moderne kunstvorm had het vijftal toch al aardig onder de knie.
Hoogtepunt: ‘Lady’.
