Stuff

Godenkinderen zijn het, de mannen van Stuff. Weinig Belgische bands weten zo’n eigen wereld te creëren als deze vijf, en zes jaar na hun big bang zijn ze nog steeds in de weer met het beplanten van hun planet of sound. Het is met de zigzaggende glijvlucht van Cigogne dat we er landen, via Honu exploreren we kletterende watertjes, en tijdens Cumulus stuwen door percussie belaagde ravesynths ons wat later met het hoofd opnieuw richting wolken. Een bronstige bas leidt de paringsdans van Waksi, waanzin grijpt om zich heen in Kwibus, een occult breakbeatritueel. Met het afsluitende, dreigende Loomy trekt het kwintet een streep onder zijn sollicitatiebrief: wie op zoek is naar muzikale omkadering voor een neofuturistische grootstadsthriller – de filmbroertjes Safdie, bijvoorbeeld – mag altijd bellen.