Ladj Ly zeult je de banlieus van Parijs binnen in zijn sociale flikkenfilm Les Misérables, een kwieke kopstoot van een debuutfilm.
Victor Hugo situeerde zijn naturalistische romanklassieker Les Misérables in de 19de eeuwse cités van Parijs en anno 2019 blijken die nog altijd bevolkt door outcasts and have nots. Voor de rest heeft de debuutfilm van Ladj Ly, zelf geboren en getogen in da hoods, weinig met Hugo, laat staan met miserabilisme van doen.
Wat je krijgt, is een rake uppercut van een flikkenfilm waarin Ly (die zijn gelijknamige kortfilm pimpte tot een langspeler) je in vérité-stijl meezeult door de Parijse banlieus in het zog van korporaal Diaz, die zich zijn eerste werkdag met zijn nieuwe korps wel anders had voorgesteld. Zijn overste blijkt een hitsig, bank alfamannetje dat zijn wettelijke boekje graag en gretig te buiten gaat. De jonge boefjes die hij in het gareel moet houden zijn allerminst onder de indruk van zijn badge. De zwarte burgemeester van het kwartier blijkt zelf een halve gangster, en wanneer een jonge knul er niets beter op vindt dat een leeuwenwelpje te pikken uit het circus dat er tijdelijk zijn tenten heeft opgeslagen, dreigt de boel helemaal te ontploffen.
Het dynamisme en het naturel spatten van zijn kwieke camera af.
Ly bedient zich gretig van de misdaadgenreclichés en heeft duidelijk meer dan eens naar Matthieu Kassovits banlieuklassieker ‘La Haine’ en Spike Lee’s explosieve, raciaal gespannen urban jungletrip ‘Do the Right Thing’ gekeken, maar hij weet hitsige mean street actie, bijtende sociaal commentaar op La France Oublieé, goed getimede deadpan-humor en potent machodrama perfect in balans te houden.
Het dynamisme en het naturel spatten van zijn kwieke camera af en zijn personages – zowel de flikken, de gangsters, de kids als de gewone burgers die in deze betonnen broeihaard moeten wonen – baden precies in de juiste dosis dubbelzinnigheid, van aan de extatische proloog tot aan de geweld(dad)ige climax toe.
Een kopstoot van een debuut, die Victor Hugo’s beroemde citaat uit Les Misérables – ’there are no such things as bad plants or bad men. There are only bad cultivators’ – een even energieke als dwingende invulling geeft.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier