De hedendaagse kunstenaar overleed op 70-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker.
Na een klassieke opleiding tot beeldhouwer ging Bernd Lohaus (1940-2010) studeren bij Joseph Beuys. Door zijn vrouw Anny de Decker te leren kennen verhuisde hij in 1966 naar Antwerpen.
Daar richtte hij samen met haar de galerij Wide White Space op. Die speelde in de jaren zestig en zeventig een pioniersrol door kunstenaars als Joseph Beuys, Marcel Broodthaers en Panamarenko tentoon te stellen.
Zelf werkte Lohaus meestal met oud wrakhout, dat hij vond tijdens zijn wandelingen langs de Schelde. Voor het in zijn atelier belandde, had het hout dus al een leven achter de rug. Meestal voerde Lohaus slechts kleine ingrepen, zoals het aanbrengen van Duitse woorden op het hout, uit.
Met zijn werk onderzocht de kunstenaar de relatie tussen Ich en Du (ik en jij). Tussen de kunstenaar, de kijker en het kunstwerk. En tussen de mensen onderling en de mensen en de dingen in het algemeen.
In 2005 kreeg Lohaus een grote tentoonstelling in het Gentse S.M.A.K., later stelde hij zijn werk ook in het Antwerpse M HKA en het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten van Antwerpen tentoon.
Elien Haentjens
